Idea dodatkowej transformacji samochodu wiąże się głównie z innowacjami strukturalnymi, które mają wpływ na właściwości techniczne i eksploatacyjne. Ale istnieje również cała gama metod restylowania, które są ukierunkowane na poprawę walorów dekoracyjnych. Większość z nich wymaga zmiany ciała. Najbardziej radykalne metody nakładania płynnej gumy i folii winylowych. Problemem ich użycia jest uszkodzenie metalowego korpusu ciała. Ale jest też bezpieczny tuning dekoracyjny - aerografia samochodów, porównywalny z zasadami tatuowania.

Ogólne informacje na temat technologii

Początki nowoczesnej metody airbrushing ukształtował się w 1878 roku, kiedy amerykański jubiler Эbneru Pyleru zarządzany za pomocą igły do ​​szycia i małą rurkę sprzęt sprężarki osiągnąć efekt malowania natryskowego. W przyszłości technologia opierała się na pracy koła pasowego, które rozpraszało cząstki farby i powłoki lakierniczej. Do chwili obecnej istnieje wiele możliwości tworzenia fotografii lotniczej na samochodach, której zdjęcie jest typowe dla powyższej wersji. W tym samym czasie zasady technologii pozostały niezmienione. Jest to połączenie wysokiej jakości ze szczegółowym rysunkiem i minimalnym fizycznym oddziaływaniem na ciało. Wyraźnie rysowania konturów tryb bezdotykowe pozwala na odtwarzanie różnych kompozycji na praktycznie każdej powierzchni - od listwy i drzwi i kaptur na dach.

Odmiany aerografii

GłównieRóżne podejścia do powlekania na różnych typach tła. Tak więc, zwykła technologia monochromatyczna sugeruje, że farba podkładowa namalowana na samej powierzchni działa jako organiczny element graficzny. Oznacza to, że mistrz nie do końca formalizuje ciało za pomocą nowej farby, a konkretnie rysuje na nim pewną fabułę. Na przykład fotografia lotnicza na białym samochodzie to klasyczna wersja monochromatyczna. Co więcej, należy zauważyć, że jeśli baza jest częściej monochromatyczna, wówczas rysunek może wykorzystywać całą paletę bez ograniczeń w razie potrzeby. Druga opcja to wielobarwna aerografia. Wyróżnia się możliwością zastosowania dodatkowych kolorów dla tła. Jeśli ten sam podstawowy biały kolor nie odpowiada zadaniu artystycznemu, zostaje zmieniony na inny. Czasami używa się kilku kolorów tła, które w zależności od kompozycji mogą ułatwić przepływ pracy w przyszłości.

Technika ręcznego nakładania

Jest to oryginalna metoda tworzenia rysunków lotniczych, która korzystnie różni się pod względem jakości. Ręczna powłoka jest wykonywana przez wysokiej klasy artystów, więc koszty w tym przypadku rosną. Ten sam proces zawiera następujące kroki: a.

powierzchni roboczej, zwalnia wymiennych elementów konstrukcyjnych - uchwyty, oświetlenie, armatury itp D.

powierzchnia jest czyszczona, przemywa i ewentualnie pomalowane na kolor tła.

Przygotuj szkic za pomocą szablonów dla określonego wątku.

Z pomocą specjalnych ołówków i pędzli, mistrz odbiera rysunek.Na przykład zdjęcia lotnicze można wykonać na samochodzie za pomocą 12-calowego pistoletu sprężarkowego. Jest to narzędzie, które ma średnicę igły około 05 mm, działając na zasadzie tatuowania.

Gotowy rysunek pokryty jest lakierem i wyschnięty.

Cyfrowa metoda tworzenia aerografii

Ponadto tę metodę można nazwać zautomatyzowaną lub zautomatyzowaną. Realizuje specjalny sprzęt w oparciu o wyluzowany program. Urządzenie ze szczotkami do ciała jest sterowane przez komputer. Czujniki wrażliwe analizują powierzchnię ciała wraz z jej odchyleniami i geometrycznymi osobliwościami, po czym wykonuje się mechaniczną część zadania - rysowanie. Aerografia cyfrowa w samochodzie jest nakładana przez kompozycje farb i lakierów, które można również uzyskać dzięki wynikom analizy komputerowej. W tym sensie, że robot przygotowuje mieszaniny do barwienia na podstawie pełnej gamy kolorów i nieograniczonych możliwości mieszania różnych odcieni - aby uzyskać ten, który spełnia zadanie. Jako źródło lub źródło obrazu pliki z zeskanowanymi kopiami rzeczywistych zdjęć i zdjęć mogą działać jako obrazy.

Filmografia filmowa

W takim przypadku projektowanie powierzchni ciała nie jest spowodowane dostawą farby, ale wklejeniem materiału już gotowego obrazu. Jako podstawę można zastosować samoprzylepną folię hydroizolacyjną, która ma nie tylko walory estetyczne, ale także pełni funkcję ochronną. Przepływ pracy równieżpolega na starannym przygotowaniu obszarów docelowych, po których następuje klejenie. Na pierwszy rzut oka ta metoda wydaje się prosta, ale uzyskanie przyzwoitego wyniku jest możliwe tylko przy dokładnej weryfikacji parametrów sieci i ich zgodności z konkretnym obszarem ciała. Na przykład, klasyczna aerografia na masce samochodu wymaga integralności kompozycji, a małe przeszkody i odchylenia wzorca biorą pod uwagę w trakcie pracy, ręcznie manipulując szczotką. Metoda cyfrowa obejmuje również głęboką analizę zarówno powierzchni jak i optymalnej taktyki powlekania. Jednak w przypadku filmu zadanie układania pokrycia na obszarze docelowym jest skomplikowane, ponieważ obraz jest początkowo nakładany na płótno i może być zniekształcony przy najmniejszym odchyleniu od danej ścieżki układania.

Specyfika zasięgu usług

Projekt aerografu jest bardzo wymagający pod względem opieki. Po aplikacji należy powstrzymać się od mycia i mycia ciała przez 4-7 dni (w zależności od składu i metody leczenia). W przyszłości pojawią się również ograniczenia dotyczące zlewu przy użyciu sprężarek wysokociśnieniowych. Silny strumień, nawet bez użycia auto-chemii, może negatywnie wpływać na stan warstwy dekoracyjnej. Zabronione jest również używanie jakichkolwiek materiałów ściernych - od pędzla po szlifierkę. Dlatego dbanie o nawierzchnię za pomocą aerografu w samochodzie będzie miało miękką ściereczkę i specjalną włóknianą gazę, aby uniknąć zadrapań. Równolegle rozwija się również segment specjalnych aerozoli do przetwarzania takich powłok dekoracyjnych. Możesz to zrobićsłuży do ochrony warstwy wrażliwej na warstwy.

Plusy i minusy aerografii

Zdaniem ekspertów, takie powłoki mogą zachować oryginalne cechy do 10 lat, co jest ważną zaletą, biorąc pod uwagę zewnętrzne wpływy na nadwozie. Ciało oparte na metalu też niczego nie zagraża. Co więcej, zarówno folia, jak i farba i warstwa lakieru przyczyniają się w równym stopniu do zwiększonej odporności na uszkodzenia korozyjne. Nie sposób nie wspomnieć o bogatym wyborze opowieści. Szczególnie technika ręczna fotografii lotniczej w samochodzie oferuje szeroki zakres tematów i stylów, w których obraz może być zrealizowany. Ze względu na wady technologii jest tani, różni się złożonością wykonania i, jak już wspomniano, wymaga szczególnego podejścia do obsługi.

Pytania o cenę

Praca doświadczonych mistrzów w dziedzinie aerografii może kosztować od 10 do 20 tysięcy rubli. dla jednego elementu Skomplikowany projekt całego ciała kosztuje setki tysięcy - konkretne liczby zależą od poziomu artysty, złożoności szkicu i obszaru przetwarzania. Odnosi się to bezpośrednio do pracy, ale fotografia lotnicza wymaga również opracowania rozwiązania projektowego. Jest to konieczne, jeśli planowane jest całkowite pokrycie sprawy. Koszt dokumentacji z szablonami i szkicami sięga średnio 10 tysięcy. Ale znowu wiele zależy od poziomu konkretnej firmy i profesjonalizmu jej mistrzów, więc zawsze można znaleźć rozwiązania budżetowe.

Wniosek

Podobno główna cecha aerograficznaKonstrukcja ciała ma wysoką wartość dekoracyjną i estetyczną. Nie ma podobnej technologii do obróbki powierzchni metalowych, która dawałaby taki sam rezultat, przy zachowaniu stabilności fizycznej. W znacznym stopniu, jakość robocza powłoki jako takiej jest określona przez materiał zużywalny. Na przykład, malowanie aerografem samochodu w kolorze Sprint odbywa się za pomocą trwałych farb proszkowych i ciekłych opryskiwanych sprężarkami. Nawiasem mówiąc, wybór głównych materiałów do powlekania również w dużej mierze decyduje o właściwościach ochronnych ciała. Aerografia jako taka nie równa się temu wskaźnikowi z płynną gumą, ale w połączeniu z zaletami wciąż okazuje się być zwycięzcą.