Jeśli chodzi o systemy UNIX, nie można nie wspomnieć o bezpłatnym projekcie FreeBSD. Wydajny i niezawodny system, który niestety jest bardzo skomplikowany w konfiguracji i stwarza wiele problemów dla tych, którzy wciąż ryzykują jego instalację. Ten artykuł zawiera krótkie informacje o systemie. Tutaj znajdziesz zastrzeżenie, opis procesu instalacji FreeBSD 10, a także popularne komponenty niezbędne do podstawowej konfiguracji i pracy z dystrybucją.

Co to jest FreeBSD?

FreeBSD 10 to darmowy system operacyjny opracowany przez studentów z Berkeley w 1993 roku. FreeBSD to holistyczny system operacyjny z jądrem, zestawem sterowników i obsługuje wszystkie popularne platformy, w tym ARM i PowerPC. System jest bardzo stabilny i sprawdził się jako idealne rozwiązanie do hostowania serwerów na bazie.


FreeBSD realizuje ideę minimalizmu, więc system nie może znaleźć interfejsu graficznego i automatycznego instalatora. Instalacja i konfiguracja FreeBSD 10 zajmuje dużo czasu, a także wymaga pewnych umiejętności. Porozmawiajmy o tym później.

Ostrzeżenia

Brak automatyki. Cały proces instalacji i zarządzania systemem odbywa się w trybie ręcznym. Nawet instalowanie pakietów w FreeBSD 10 to prawdziwa mąka. Standardowe narzędzie PKG nie może śledzić zależności, więc nawet jeśli zainstalować pakiet niezbędnych, ale system nie udowodnić zgodnie pakiet, to po prostu nie chce się uruchomić. Informacje o zależnościach w samym systemie nie sąw związku z tym będzie musiał wspiąć się przez Internet i systematycznie sprawdzać kilka różnych źródeł, ponieważ nawet w oficjalnych informacjach ręcznych jest daleko od ukończenia.


Należy również pamiętać, że proces może się opóźnić. Jest to szczególnie ważne w przypadkach, gdy dysk lub dysk flash „to jedyny system operacyjny rdzeń, a inne składniki są odprowadzane z repozytoriów FreeBSD, prędkość, przy której bardzo nieprzyjemne wrażenie.

Przed Montaż

W związku z tym, w tej sekcji będzie rozważyć kilka punktów, które należy rozważyć przed instalacją rozwiązania FreeBSD 10.

GUI nie będzie, więc być przygotowani na to, co będzie miało dowiedzieć się, jak używać komendy terminala zbadać system zarządzania (są tam całkiem sporo) i dużo pisania (tak nie „kopiuj-wklej” nie będzie).

Pamiętaj, że instalacja systemu wymaga dużo czasu i nerwów. Wszystko na wszystko może zająć więcej niż 4 godziny i tuzin papierosów /filiżanek kawy. Przygotuj się i lepiej podkreśl eksperyment w wolnym dniu.

Jeśli chodzi o pierwotnym układzie, a następnie zainstalować FreeBSD powinien dostać systemu DVD-way (znaleźć na oficjalnej stronie internetowej).

W celu zainstalowania FreeBSD od 10 „Stick” muszą uniboot narzędzie pracy z komputerem, który jest zapis odbywa.

Przed zainstalowaniem lepiej wybrać odpowiedni „maszynę”, która zostanie zachowana i że ważna informacja nie jest przykro „kill”. Zwykle używany jest stary komputergdzieś na balkonie.

Warto również wcześniej przygotować sobie alternatywny dostęp do Internetu (na smartfonie lub innym komputerze). Brak instrukcji i pomocy ze znajomości ludzi bez tego.

Instalacja i konfiguracja systemu

Po przygotowaniu "dysku flash lub dysku z obrazem systemu, należy zalogować się do systemu BIOS i zażądać pobrania z nośnika zewnętrznego. Następnie rozpoczyna się proces instalacji.

Pierwszą rzeczą, którą zobaczy użytkownik, będzie okno powitalne i trzy opcje rozruchu. Musisz wybrać pozycję Instaluj.

W następnym oknie pojawi się monit o wybranie układu klawiatury. Nie trzeba niczego zmieniać, ponieważ domyślnie jest to język angielski i potrzebujemy go.

Następnie należy podać nazwę serwera (można wybrać dowolną opcję).

W następnym oknie instalator wyświetli monit o wybranie komponentów systemu, które muszą zostać zainstalowane wraz z jądrem i systemem podstawowym. Możesz wybrać minimalną instalację i pobrać potrzebne elementy później, ale jeszcze lepiej jest wcześniej zainstalować porty i komponenty src, ponieważ będą one z pewnością potrzebne podczas pracy.

Kolejnym krokiem jest utworzenie sieci. Musisz wprowadzić dane dostarczone przez dostawcę. W przypadku DHCP wystarczy zaakceptować ustawienia tego protokołu.

Najbardziej skomplikowaną procedurą jest podzielenie dysku na części. Jeśli plany nie mają równoległej instalacji z innym systemem, najlepiej wybrać automatyczny podział całego dysku. Instalator wyświetli utworzone sekcjepamięć i wyświetla monit o rozpoczęcie instalacji.

Po zakończeniu procesu instalacji FreeBSD 10 system wyświetli monit o utworzenie użytkownika ROOT i podanie dla niego hasła.

Ostatnim krokiem jest ustawienie strefy czasowej. Nie będzie tutaj żadnych problemów, wystarczy sprawdzić w dowolnych godzinach.

Instalacja KDE FreeBSD 10

Po zainstalowaniu podstawowego systemu operacyjnego wielu użytkowników używających FreeBSD jako domowego systemu operacyjnego pobiera i instaluje powłokę graficzną. Często wybór należy do KDE. Pomimo tego, że instalacja KDE FreeBSD 10 jest trudna, możesz sobie z tym poradzić.
Aby rozpocząć, musisz przygotować bazę danych i pobrać kilka pakietów:

Serwer graficzny jest instalowany za pomocą komendy pkg install xorg.

Sterowniki karty graficznej są instalowane za pomocą polecenia pkg install nvidia-driver.

Sama powłoka może zostać zainstalowana za pomocą komendy pkg install kde.

Silnik graficzny Oxygen wymagany do uruchomienia powłoki jest instalowany za pomocą polecenia pkg install gtk-oxygen-engine.

Plik konfiguracyjny ustawia się za pomocą komendy kde-gtk-config.

W odniesieniu do montażu membrany, to można przeprowadzić na dwa sposoby: z internetu za pomocą pkg_add porty -r kde lub przechodząc do cd /usr /ports /x11 /kde3 i wykonanie make install clean. Następnie musisz wybrać nowy pulpit jako domyślny pulpit. Aby to zrobić, musisz edytować plik .xinitrc. Odbywa się to za pomocą polecenia echo «exec startkde» & gt; ~ /.xinitrc. Teraz możesz zostać pracownikiemuruchom z poleceniem startx.

Instalacja MC w FreeBSD 10

MC to skrót od "Midnight Commander". Jest to specjalistyczne narzędzie do zarządzania plikami, więc aby zainstalować MC, potrzebujesz:

Przejdź do katalogu katalogów za pomocą polecenia cd /usr /port /misc /mc.

Uruchom wybraną konfigurację make config.

Zainstaluj klienta przy użyciu make install clean.

Jeśli instalacja zostanie wykonana poprawnie, klient będzie mógł uruchomić polecenie mc.

​​Wszystkie zależności (niezbędne pliki i narzędzia) zostaną automatycznie usunięte z Internetu (z szerokopasmowym połączeniem z Internetem).