1947 W ZSRR powrót gospodarki narodowej zniszczonej podczas wojny z Niemcami jest w szoku. Aby pomóc jemu je produkować w kraju. Stalin zaczyna ciężarowych partii produkcyjnej ZIS-150, który zastąpił legendarną linię przenośnika ZIS-5 o nazwie ludu „Zachar Iwanowicz”. Nawiasem mówiąc, kocham bracia zmień swój sposób maszyny kierowca nie oszczędził i nowy wóz, nazywany - „pięćdziesiąt”.

ZIS-150: Historia - począwszy

Historia "pięćdziesiątki" rozpoczęła się w 1937 roku, kiedy pod kierownictwem projektu AV Vazhynskoho był ZIS-15 - nowe pojazdy, które są planowane następnie wymień przestarzały ZIS-5. Zis-15 był znacznie silniejszy niż jego poprzednik. Udźwig samochodu wynosił 5 ton, kabina stała się potrójna i stała się bardziej idealna na swój czas, opływowe kształty. Ale przed 1939 r., Już bez Wasyńskiego, który został represjonowany w 1938 r., Samochód otrzymał szereg ulepszeń. W nowej wersji punkt kontrolny stał się pięciobiegową, zmniejszoną o 1 ton ładownością, a także zmianami w wyglądzie maszyny. Jako takie, w 1940 roku, samochód przedstawiony na gospodarkę wystawienniczej (później przemianowany na Exhibition Centre) w Moskwie, po czym samochód zaczął przygotowywać się do produkcji masowej. I ZIS-15 miał być model podstawowy dla szeregu maszyn: trehtonnyka VMS VMS-23 SUV-24 Nie generatora gazu - Ciężarówka ZIS-25 i ZIS-28Ciągnik Zis-26, a także autobus z układem wagonów ZIS-17. Ale plany nie miały być zrealizowane - przyszedł w 1941 roku, a wraz z nim wojna. Prace nad nowym samochodem zostały zatrzymane.

Kontynuacja historii i pierwsze seryjne maszyny

W 1943 r. Kontynuowano prace nad ciężarówką, ale pod nowym indeksem - Zis-150. A teraz wziął się za standard Międzynarodowy КР-11 - amerykańska ciężarówka, dostarczona do Związku Radzieckiego w ramach państwowego programu "Lend-Lease". Część "amerykańskich" węzłów została po prostu skopiowana i dostosowana do modelu krajowego. Później okazało się, że takie podejście do sprawy doprowadziło do poważnych błędów projektowych wykrytych podczas działania maszyn szeregowych. W związku z tym pojazd Zis-150 szybko zyskał reputację - "horror na kółkach".

Fakt, że opracowana ciężarówka praktycznie nie jest testowana. Przez cały czas, gdy maszyna była przygotowywana do produkcji, pracownicy fabryki zebrali tylko trzy prototypowe próbki, a tylko ci dwaj przeszli przynajmniej kilka testów. Można to wytłumaczyć faktem, że równolegle z "półtora" pracami nad Zis-110 (limuzyną rządową), których rozwój, z dobrze znanych powodów, pracownicy fabryki byli w najwyższym priorytecie. Ale tak czy inaczej, pierwsza partia nowych ciężarówek opuściła rodzimą fabrykę pod koniec października 1947 r., A po sześciu miesiącach przenośnik pracował już z pełną mocą.

ZIS-150: charakterystyka techniczna

Przede wszystkim należy zauważyć, że jeżeli pierwsze doświadczone samochody miały zewnętrzną oryginalność, seria była prawie kompletną kopią "amerykańskiego" - międzynarodowego KP-11

. )

Pojemność kabiny - 2 osoby.

Wymiary, cm - 672х247х218 (długi, szeroki, vis.).

Rozstaw kół - 4 metry.

Tor: 170 cm - przód, 174 cm - tył.

Rozstęp - 265 cm.

Masa własna wynosi 3 tony 900 kg.

Masa całkowita - 8 t 125 kg

Silnik Zis-120 o deklarowanej wydajności 90 l /s, typ gaźnika.

Objętość silnika - 5555 cm metrów sześciennych.

Wykorzystane paliwo - A-66.

Skrzynia biegów - pięć prędkości.

Ograniczenie prędkości wynosi 65 km /h.

Objętość zbiornika gazu - 150 k.

Zużycie paliwa - 29 l /100 km.

Promień obrotu - 16 m.

Układ hamulcowy - bęben.

Pomimo faktu, że maszyna ZIS-150 była szeroko stosowana w różnych sektorach gospodarki kraju, nie oznaczało to jednak, że zakończyła się ona sukcesem. Przeciwnie, powodem popularności była zwykły brak wyboru. "150-te" w tym czasie po prostu nie istniało żadnej alternatywy w swojej "kategorii wagowej".

Jednorazowy Zis

Najwyraźniej cechą wyróżniającą ciężarówki Zis-150 jest niska jakość zespołu. Jeśli podczas II Wojny Światowej troska o porządek kierowcy i pasażerów podczas rozwoju i montażu samochodów trafi do drugiego, jeśli nie trzeciego planu, to jest zrozumiałe i można mu wybaczyć. Ale "pół tuzina" szło w czasie powojennym, ale już w czasie pokoju. Niemniej jednak drewniana kabina zachowała zadowalającą jakość przez bardzo krótki czas. Potem pobiegła. Rozciągające się i gwizdki wiatru stały się stałymi towarzyszami kierowcy. Ogrzewanie nie było przewidziane. Pierwsze nagrzewnice na ciężarówkach zaczęły się tylko instalowaćw 1956 Ponadto ZIS-150 był wyposażony w bardzo ciężkie koła. Nie jest jasne, z czym było związane, jednak dodawanie problemów do sterownika. Zastąpienie dziurkowanego "łupka" stało się bardzo żmudnym i trudnym zadaniem. Tak, i ogólnie, jeśli porównać nowy samochód ze starym "Zahar" (ZIS-5), to "półtora" przekroczy swój poprzednik, z wyjątkiem mocnych cech.

Samochód z "niespodzianką"

Tak zwana "niespodzianka" była nie tylko nieprzyjemna, ale także niezwykle niebezpieczna. Pokazał się już w trakcie działania maszyn szeregowych. Projektując konstruktorów Zis-150, tradycyjny wał kardanowy został zastąpiony jednym, ale bardzo długim. Taka innowacja doprowadziła do tego, że podczas jazdy z prędkością do 70 km /h (przy zejściu), "kardan" rozwinął bardzo dużą prędkość, która doprowadziła do jego urwiska. Ale najstraszniejsze było to, że rozdarty wał spowodował krytyczne uszkodzenie linii pneumotormoz, która biegnie obok "kardana". W rezultacie ciężarówka poruszała się z dużą prędkością bez hamulców, co czasami prowadziło do prawdziwych tragedii. Skargi zostały wysłane do zakładu samochodowego, wskazując tę ​​wadę. Naturalnie, aby zignorować te sygnały, projektanci fabryki nie mogli, samochód wymagał pilnej rewizji.

Kolejne rozwiązanie projektowe

Zgodnie z logiką najłatwiej opuścić sytuację, zastępując długą "kartę" sprawdzoną podwójną. Jednak z nieznanych przyczyn programiści kategorycznie odmówili zastąpienia tego i zaczęliinny sposób, być może, ich zdaniem, prosty i efektywny - silnik postanowiłem zainstalować ogranicznik prędkości uniemożliwia luźne „Cardano” krytyczne znaczenie. Jednak takie rozwiązanie było uzasadnione tym, że teraz silnik nie podlegał zwiększonemu obciążeniu, co znacznie zwiększyło jego żywotność. Czekam na Zis-150 i jego podwójną "cardanę", ale zdarzyło się to tylko w 1954 roku. Tak, trzy lata przed wygaśnięciem platform produkcyjnych, stało się mniej lub bardziej wiarygodne i całkiem znośny pojazd, na którym opracowano wiele modyfikacji, a nawet próbował ukraińskiego „brat” - DAZ-150.

DAZ-150 - brat „pięćdziesiąt”

Po uwolnieniu w 1944 Dniepropietrowsku z nazistami, Państwowy Komitet Obrony postanowił wybudować fabrykę samochodów w mieście, które planuje się zorganizować produkcję GAZ-51. W związku z tym grupa projektantów, kierowana przez art. Grazow, który został wysłany na Ukrainę. Ale do czasu, aż zakład został zbudowany, plany zmieniły i zamiast GAZ-51 samochodów Dniepropietrowsk (DAZ) umocowanego do rozpoczęcia produkcji samochodów ciężarowych kopii ZIS-150. Jednak Grachev na własną rękę, który później musiał wstać do kierownictwa, poprawa maszynę niemal całkowicie zmienia kabinę i ogon ciężarówki. Pomyślnie przechodząc przez biurokratyczne przeszkody, w 1948 r. Państwowa Inspekcja Samochodowa mogła wyprodukować zmodernizowaną ciężarówkę. Ponadto, pracownicy fabryki na jej podstawie opracowali jeszcze iCiągnik rolniczy, który otrzymał indeks - ДАЗ-150Б. Do 1951 roku, kiedy zakład miał być w pełni przygotowany do masowej produkcji swoich samochodów, Gorkowcewcom udało się zebrać kilka większych ciężarówek DAZ-150. Ale nagle fabryka samochodów zabiera swoje Ministerstwo Sił Zbrojnych ZSRR do swojego biura, z decyzją o ponownym utworzeniu profilu dla uwolnienia rakiet R-1. Próby kierownictwa DAZ w obronie produkcji zostały zatrzymane osobiście przez Stalina. W ten sposób DAZ-150 zmieniło ukraińską "połowę przeszłości" w historię, a kilka samochodów, którym udało się opuścić firmę przed reorganizacją, było zdezorientowanych na rozległych obszarach kraju.

Modyfikacje Zis "pół setki"

Pierwszą modyfikacją ciężarówki był dwuosiowy SUV-150P z napędem na wszystkie koła, ale ten samochód był doświadczony i nie pojawił się w seryjnej wersji. Kolejną modyfikacją był samochód oznaczony ZIS-151 - był to napęd na wszystkie koła z napędem na trzy koła, domowy "Studec Becker", uległy słynnemu "amerykańskiemu" jedynie cechom dynamicznym. Później na jego bazie zbudowano dość udany transporter opancerzony ZIS-152. Зіс-150 - wywrotka wydała Mytishchinsky zakład mechaniczny, tylko z przenośnika, który zszedł ze znakiem ZIS-585. Ponadto WSI eksperymentował, wypuszczając samochody o różnych ładunkach, pracując na skroplonym gazie ziemnym i silnikach Diesla, a także silnikach pół-trakcyjnych. Podstawa ZIS-150 została również wykorzystana do budowy transportu specjalnego.

Pojazdy specjalne Zis

Najbardziej popularnym rodzajem pojazdów specjalnych były czołgi, przeznaczone głównie dlatransport paliwa. Zis, próbując zaspokoić popyt konsumentów, wyprodukował dwa typy pojazdów-cystern, oparte na 150-tym - AC-4-150 i ADM-4-150 (tankowanie). Podwozie samochodu zostało wyposażone w pojemność do 4 metrów sześciennych. m, dla transportu paliwa, z możliwością jego tymczasowego składowania. Również podwozie ZIS-150 było szeroko stosowane do instalowania żurawi różnych typów - zarówno towarowych jak i budowlanych. ​​W celu zwalczania zapłonu, Moskiewska Fabryka Samochodów wyprodukowała specjalistycznego strażaka ZIS-150. Nowa ciężarówka znalazła swoje miejsce w eksploracji. Na podwoziu zamontowane platformy wiertnicze, napęd, który został zażądany bezpośrednio z silnika 150.. Można było spotkać ZIS-150 jako samochody do odśnieżania, asenizatornyh, a także śmieciarki. Pomimo wątpliwej jakości konstrukcji ciężarówki, zainteresowali się również Związkiem Sowieckim za granicą.

Przywóz 150.

Poza faktem, że Związek Radziecki dostarczał krajową produkcję ZIS-150 krajom "obozu socjalistycznego" i Bliskiego Wschodu, Węgry, Rumunia i Chiny opanowały niezależną produkcję ciężarówek. Linie produkcyjne w tych krajach opierały się na radzieckiej dokumentacji technicznej, a przy użyciu sprzętu domowego samochody pochodziły z przenośników pod własnymi nazwami. W Chinach Zis otrzymał prawdziwe uznanie, jeszcze zanim obrazy pierwszych modeli ciężarówki zostały umieszczone w jednej z chińskich walut. Ale w Związku Radzieckim listy wciąż przybywały do ​​fabryki z oburzeniem na tę ciężarówkę. Ostatecznie, 7 października 1957 rokuЗІС-150 w ZSRR został całkowicie zatrzymany, z kolei zmodernizowano ZIS-164, aby go zastąpić.