Protokół SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest standardem dla wiadomości e-mail. Pierwotnie ustalony w RFC 821 (1982), był ostatnio aktualizowany w 2008 roku z rozszerzonymi dodatkami SMTP dla RFC 5321 (obecnie powszechnie stosowanym przez protokół). Chociaż serwery pocztowe i inne agenty poczty używają protokołu SMTP do wysyłania i odbierania korespondencji e-mail, oprogramowanie interfejsu klasy zazwyczaj używa portów SMTP tylko do wysyłania danych do serwera w celu ponownego przesyłania. Aplikacje klienckie zwykle używają protokołu IMAP lub POP3 do odbierania wiadomości. Protokoły te są najwygodniejsze i wymagane do tych celów: mają rozszerzoną funkcjonalność i szeroki zakres możliwości.

Cechy charakterystyczne

SMTP połączenie pomiędzy serwerami pocztowymi za pomocą portu TCP 25. Poczta Klienci często wysyłasz pocztę z serwera poczty na porcie 587. Pomimo faktu, że przestarzałe dostawców usług pocztowych nadal umożliwić stosowanie niestandardowym porcie 465 dla tego cel


TLS chronione SMTP, znane jako SMTPS, mogą być wykonywane przy użyciu technologii STARTTLS. Prawnie oraz systemy poczty stosują własne protokoły niestandardowe, aby uzyskać dostęp do swoich skrzynek pocztowych na serwerach pocztowych - wszystkie firmy podczas wysyłania i odbierania wiadomości e-mail występujące poza własnymi systemami użyć portu serwera SMTP.

Przypisanie protokołu SMTP

Prawie wszystkie działania internetowe są możliwe dzięki protokołom - specjalnymZasady oprogramowaniem sieciowym, które umożliwiają komputerowi komunikowanie się ze wszystkimi sieciami pozwalają użytkownikom na dokonywanie zakupów, czytać wiadomości, wyślij e-mail. Protokoły są niezbędne do codziennej aktywności sieciowej - są osadzone w oprogramowaniu sieciowym i są używane domyślnie. Protokół SMTP port dostarcza zestaw kodów, które ułatwiają przesyłanie wiadomości pomiędzy serwerami pocztowymi (sieci komputerowej, który obsługuje przychodzące i wychodzące wiadomości e-mail). Jest to skrót, który pozwala serwerowi podzielić różne części wiadomości na kategorie, które może zrozumieć inny serwer. Gdy użytkownik wysyła wiadomość, że zamienia się w linii tekstu podzielony słów kodowych (lub numerów), które określają cel każdej sekcji.

terminy techniczne

SMTP - protokół TCP /IP, która służy do współpracy z poczty elektronicznej. Jednakże, ponieważ ogranicza możliwość zamieszczania włączyć stronie odbiornika, to jest zwykle używany z POP3 lub IMAP, który może przechowywać dane na serwerze i ewentualnie pobrać je. Innymi słowy, zazwyczaj korzystają z aplikacji, która zdecyduje się wysłać e-mail SMTP i POP3 lub IMAP dla poczty. W systemach uniksowych sendmail jest najczęściej używanym serwerem e-mail SMTP. Pakiet sendmail zawiera serwer POP3. Microsoft Exchange zawiera serwer SMTP i można go również skonfigurować do obsługi POP3. SMTP jest zwykle używany do pracyza pośrednictwem portu internetowego 25. Alternatywą dla protokołu SMTP, który jest szeroko stosowany w Europie, jest X. 400. Wiele serwerów pocztowych obsługuje teraz rozszerzony prosty protokół przesyłania poczty (ESMTP), który umożliwia wysyłanie plików multimedialnych jako wiadomości e-mail.

Historia

W latach sześćdziesiątych XX wieku używano różnych form elektronicznych wiadomości. Użytkownicy komunikowali się za pomocą systemów utworzonych dla określonych komputerów mainframe. Ponieważ coraz więcej komputerów było ze sobą powiązanych, istniała potrzeba opracowania standardów, które umożliwiałyby użytkownikom różnych systemów wysyłanie wiadomości e-mail do siebie nawzajem. SMTP wyłonił się z tych standardów, opracowany w 1970 roku. Dalsze implementacje obejmują protokół FTP Mail od 1973 roku. Prace rozwojowe trwały jeszcze w latach 70., podczas gdy ARPANET w 1980 roku nie przeniósł się do nowoczesnego Internetu. Następnie John Poult zaproponował protokół przesyłania danych pocztowych. SMTP zaczęło być szeroko stosowane we wczesnych latach 80. W tym czasie ten protokół był dodatkiem do systemu Unix dla programu pocztowego Unix Copy Program. SMTP działa najlepiej, gdy wysyła i odbiera maszyny podłączone do sieci, wykorzystując mechanizm przechowywania i wysyłania i są to przykłady technologii push.

Model przetwarzania poczty

Wiadomość e-mail jest wysyłana przez klienta pocztowego (agent użytkownika poczty, MUA) do serwera poczty (agent wysyłający pocztę, MSA) za pomocą protokołu SMTP na porcie TCP 587. Większość dostawców skrzynek pocztowych nadal pozwala wysyłanie do tradycyjnego portu 25. MSA dostarcza pocztę do twojego agenta pocztowego (agent transferu poczty, MTA).Większość z tych środków są przypadki ogólnego oprogramowania aktywowanego z różnymi ustawieniami na jednym komputerze. Lokalne przetwarzanie może być wykonywane na tej samej maszynie lub podzielone na kilka maszyn. Agent Poczta przetwarza na tej samej maszynie można udostępniać pliki, ale jeśli przetwarzanie odbywa się na wielu maszynach, przechodzą one do siebie wiadomości przy użyciu protokołu SMTP-portowy, gdzie każde urządzenie jest skonfigurowane do korzystania z następujących maszyn jako inteligentnego hosta.

Sprawozdanie z przeglądu

Protokół SMTP jest tekst, który skupia się na związku, który komunikuje się z poczta nadawca zwraca się do odbiorcy poprzez wydanie wiersza polecenia i zapewnienia niezbędnych danych dla wiarygodnym zamówione strumień danych kanału. sesji SMTP zawiera rozkazy generowane SMTP-klienta (inicjowanie agenta nadawcy lub nadajnik) i odpowiadające im odpowiedzi z serwera SMTP (słuchacza środek lub odbiornikiem). Sesja może zawierać zero lub więcej SMTP transakcję składający się z trzech sekwencji poleceń /odpowiedzi:

(mail portu mail.ru serwer SMTP), aby ustanowić adres zwrotny, zwany także tyłu.

RCPT, aby ustawić odbiorcę wiadomości. To polecenie może być wydawane wielokrotnie, ale raz dla każdego użytkownika.

DANE do sygnalizowania początku tekstu i jego zawartości. Ten parametr składa się z nagłówka i treści wiadomości, oddzielonych pustą linią. DATA reprezentuje grupę poleceń, na które serwer odpowiadadwukrotnie: raz dla samego polecenia DATA, aby potwierdzić, że jest gotowy do zaakceptowania danych, ponownie po sekwencji informacji, aby zaakceptować lub odrzucić wszystkie wiadomości.

Oprócz tymczasowej odpowiedzi na dane, odpowiedź każdego serwera może być dodatnia lub ujemna (kod 2xx). Odpowiedzi ujemne mogą być trwałe (kody 5xx) lub tymczasowe (kody 4xx). Odchylenie to ciągła awaria, a klient musi wysłać wiadomość o odrzuceniu na serwer, na który ją otrzymał. Upadek jest pozytywną reakcją, po której następuje zrzeczenie się wiadomości.

Porty SMTP i ich wartości

SMTP - tylko protokół dostarczania. W normalnym użyciu poczta jest wysyłana do docelowego serwera pocztowego, na przykład do serwera SMTP portu pocztowego. Dane są wysyłane na podstawie serwera docelowego, a nie poszczególnych użytkowników, do których są adresowane. Inne protokoły POP lub IMAP) są specjalnie zaprojektowane do użytku przez indywidualnych użytkowników, którzy otrzymują wiadomości i zarządzają skrzynkami pocztowymi. Protokoły SMTP, POP i IMAP są niedopuszczalne dla protokołów przekazywania poczty przy użyciu komputerów przerywalnych. Są one przeznaczone do pracy po ostatecznym dostarczeniu, gdy zostały usunięte informacje o znaczeniu krytycznym dla prawidłowego działania przekaźnika poczty.

Uruchom pustych wiadomości kolejki

Zdalna Message Queue początkowy - funkcja SMTP, który pozwala na zdalny host, aby rozpocząć przetwarzanie wiadomości na serwerze, dzięki czemu może on odbierać wiadomości przeznaczone dla niej wysyłając TURN polecenia. Ta funkcja została jednak utworzonapotencjalne zagrożenie dla bezpieczeństwa danych i został rozszerzony na RFC z 1985 r. przez zespół ETRN, który niezawodnie działa przy użyciu metody uwierzytelniania opartej na informacjach na temat systemu nazw domen.

Międzynarodowy e-mail

Osoby, których skrypt nie jest łacina, albo że znaki użycie diakrytyczne nie w zbiorze znaków ASCII, miał trudności z wymogiem adresów e-mail alfabetu (port SMTP mail.ru). RFC 6531 został stworzony, aby rozwiązać ten problem poprzez zapewnienie możliwości internacjonalizacji SMTP, rozwinąć i utrzymać SMTPUTF8 mnohobaytovыh nie-ASCII znaków w wiadomości e-mail. Przykłady: znaki diakrytyczne i inne znaki językowe (grecki i chiński). Dotyczy również portu SMTP Yandex. Obecne wsparcie dla tego dokumentu jest obecnie ograniczone, ale istnieje duże zainteresowanie szerokiego wprowadzenia RFC 6531 i RFC właściwego w takich krajach jak Chiny, które mają dużą bazę użytkowników, gdzie łaciński (ASCII) to skrypt zagranicznej.

Wychodzący serwer SMTP

Klient poczty e-mail musi znać adres IP swojego wychodzącego serwera SMTP. Powinno to zostać zaznaczone jako część konfiguracji (zazwyczaj nazwa DNS). Ten serwer zapewni wiadomości wychodzące w imieniu użytkownika.

Ograniczanie dostępu do serwera poczty wychodzącej

Administratorzy serwerów muszą mieć pewną kontrolę nad tymi klientami, którzy mogą korzystać z serwera. Pozwala to na radzenie sobie z nadużyciami i spamem. Szeroko stosowane są następujące rozwiązania: wcześniej wiele systemów wprowadziło ograniczenia w użyciulokalizacja klienta, umożliwiająca tylko korzystanie z klientów, których adres IP jest jednym z administratorów serwerów. Używanie z dowolnego innego adresu IP klienta jest niedozwolone. Współczesne serwery SMTP zwykle oferują alternatywny system, który wymaga uwierzytelnienia klientów w celu uzyskania poświadczeń przed zezwoleniem na dostęp.

SMTP - jaki port jest używany?

Połączenie między serwerami pocztowymi zwykle zawsze używa domyślnej wartości portu TCP 25 przeznaczonego dla SMTP. Jednak klienci pocztowi zwykle używają niektórych portów zamiast smtp, ssl ports. Większość dostawców usług internetowych blokuje teraz ruch ze wszystkich portów źródłowych od swoich klientów jako środek ochrony przed spamem. Z tego samego powodu przedsiębiorstwa zwykle dostosowują swoją zaporę ogniową, aby zezwalać na wychodzący port wyznaczonym serwerom pocztowym.

Przykład transportu SMTP

Typowy przykład wysłania wiadomości SMTP do dwóch aliasów i skrzynek pocztowych znajdujących się w tej samej domenie poczty (example.com lub localhost.com) jest odtwarzany w następnej sesji wymiany. Po tym, jak nadawca komunikatu (klient SMTP) ustanowi niezawodny kanał komunikacji dla odbiornika wiadomości (serwera SMTP), sesja zostanie otwarta z serwerem, zwykle zawiera pełną nazwę domeny (FQDN), w tym przypadku smtp, example lub com . Klient inicjuje swoje okno dialogowe, odpowiadając na polecenie HELO, identyfikując się w parametrze polecenia z pełną nazwą domeny (lub literackiem, jeśli nie jest dostępny).

Dodatkowe rozszerzenia

Klienci dowiedzą się, które opcje obsługuje serwer przy użyciu powitania EHLO zamiast oryginalnego HELO. Klienci powracają do HELO tylko wtedy, gdy serwer nie obsługuje rozszerzeń protokołu SMTP. Współcześni klienci mogą korzystać z rozszerzeń ESRTP słów kluczowych SSRE, aby poprosić serwer o zmaksymalizowanie rozmiaru wiadomości, która zostanie zaakceptowana. Starzy klienci i serwery mogą próbować przekazać wiadomość o zbyt dużej wielkości, która zostanie odrzucona po wykorzystaniu zasobów sieciowych, w tym czasu na łączenie się z linkami sieciowymi.

Metody ochrony przed spamem i uwierzytelniania poczty elektronicznej

Oryginalny projekt SMTP nie był w stanie zidentyfikować nadawcę lub sprawdzić, czy serwery mogą wysyłać w ich imieniu. W rezultacie można używać wiadomości spamowych, które są powszechnie używane w wiadomościach spamowych i phishingowych. Oferty specjalne dotyczą zmiany SMTP lub ich całkowitej zamiany. Jednym z przykładów jest Internet Mail 2000, ale ani on, ani żaden inny nie odniósł wielkiego sukcesu przed efektem sieci ogromnej zainstalowanej klasycznej bazy SMTP. Zamiast tego, serwery pocztowe teraz korzystać z różnych metod, w tym DomainKeys, DomainKeys Identified Mail, ram Zasady i DMARC, DNSBL i greylistingu odrzucić lub kwarantanny podejrzane wiadomości.