Większość użytkowników nowoczesnych systemów komputerowych, w taki czy inny sposób, napotyka na uruchomienie programów, które w większości ograniczają się do wykonywania pliku wykonywalnego. Z grubsza rzecz biorąc, wszystkie programy do uruchomienia głównej aplikacji używają obiektu EXE. Ale nie zawsze tak jest.

W przestarzałych systemach operacyjnych, takich jak DOS lub inne niż Windows, pliki takie mogą mieć zupełnie inne rozszerzenie, chociaż zasada startu pozostaje całkowicie niezmieniona.

Uruchom plik wykonywalny: co to znaczy?

Aby w pełni zrozumieć istotę tego, co się dzieje, najpierw trzeba zrozumieć, co stanowi każdy proces uruchamiania programu. Ten sam plik wykonywalny Navitel lub jakikolwiek inny program jest apletem, do którego przypisany jest kod startowy rozpoznawany przez system operacyjny lub dodatkowe aplikacje. Ale tutaj należy zrozumieć, że programy składające się wyłącznie z jednego pliku wykonywalnego nie są dziś istotne. Zasadniczo pakiet zawiera ogromną ilość powiązanych składników w postaci tych samych dynamicznych bibliotek, które mają rozszerzenie DLL. Tak jak poprzednio, nie zawsze można wykonać plik wykonywalny bez nich.


Najważniejsze jest to, że podczas uruchamiania głównego pakietu oprogramowania, który polega na uruchomieniu pliku EXE, niektóre programy wymagają "ładowania" dodatkowych modułów, które są po prostu plikami konfiguracyjnymi (config) lub tymi samymi bibliotekami dynamicznymi, które zawierają informacje o programie.Nawiasem mówiąc, czasami najbardziej dynamiczne biblioteki mogą odgrywać rolę programów. Na przykład uruchomienie instrumentu VST w nowoczesnym studiu (DAW) opiera się na tej zasadzie. Program jako taki w wersji Standalone może nie być dostępny, ale wtyczka w postaci jego odpowiednika z rozszerzeniem DLL jest rozpoznawana przez dowolny program.

Programy - pliki wykonywalne: typy

Ale to nie wszystko. Obecnie rozszerzenia plików nie są łatwe do zdefiniowania, nie mówiąc już o plikach EXE ani COM. Warto zwrócić uwagę nie tylko na wspomniane wyżej standardy, ale także dane archiwalne. W istocie archiwa SFX (Self-Extracting) reprezentują samodzielnie generowane dane w oparciu o działanie algorytmu rozpakowywania. Uruchom plik wykonywalny tego typu jest prostszy. Wystarczy podwójne kliknięcie, a operacja wyboru miejsca usunięcia zostanie wykonana automatycznie. Na urządzeniach mobilnych używane są formaty takie jak JAR, JAD AIC itp., Które należą do kategorii instalatora.

Czy mogę otwierać pliki wykonywalne?

Wielu użytkowników jest zainteresowanych edycją plików wykonywalnych. Natychmiast każdy powinien się zdenerwować. Faktem jest, że te same "ekstensywne" reprezentują zestaw programów, których kodu źródłowego zwykle nie można zrewidować. Możesz oczywiście zastosować narzędzia takie jak Disassembler, ale jeśli nie napisali programu w C ++, może nie dać tego wyniku.

Jak dokonać najprostszej edycji?

Oczywiste jest, że pliku EXE nie można otworzyć w czytelnej formie, ponieważ sam program może byćnapisane w różnych językach programowania. To samo dotyczy bibliotek dynamicznych. Ale pliki konfiguracyjne można otworzyć nawet w standardowym "Notatniku". Jeśli uruchomisz go w imieniu administratora, możesz nawet ustawić ograniczenia dostępu do określonych witryn w Internecie, a następnie zapisać konfigurację, która nie jest możliwa w trybie normalnym. Te same "konfiguracje" są edytowane elementarne.

Czy można wykonać dowolny plik?

Zasadniczo dowolny plik na dysku twardym jest wykonywalny. Dokładniej, wykonanie pliku wykonywalnego oznacza uruchomienie aplikacji odpowiedzialnej za jego otwarcie. Nawet przy automatycznym ładowaniu możliwe jest bardzo proste uruchamianie plików na początku systemu. Wystarczy dodać proces do listy i określić obiekt towarzyszący, który zostanie natychmiast pobrany (na przykład otwarty jest dokument Office). Sprawienie, aby plik wykonywalny był nadal daleki od najważniejszego.

Podsumowanie

Zatem, kończąc temat, należy zauważyć, że pliki lub obiekty, które są odpowiedzialne za uruchomienie dowolnej aplikacji, w wersji standardowej, można kliknąć tylko dwukrotnie. Ale nie można ich edytować. To prawda, że ​​jeśli programy mają status swobodnie rozpowszechnianych na licencji GNU, możesz bardzo łatwo wprowadzić zmiany w kodzie aplikacji. Jest to jednak szczególny przypadek, który zasadniczo nie jest związany z głównym tematem. Kolejną rzeczą jest uruchomienie pliku wykonywalnego, którego użytkownik i prezentacja nie ma. W tym przypadku nacisk należy położyć na wirusy, któremoże przyjść w postaci tych samych załączników do wiadomości e-mail. Jeśli widzisz, że załączony plik nie ma ikony, nie myśl o jego otwarciu. Chociaż dotyczy to również wirusów maskujących takie wiadomości. W tym przypadku złośliwy program może w łatwy sposób wykonać plik wykonywalny lub kod osadzania, a następnie pojawi się ogromna liczba problemów.
A połączenie (uruchomienie) pliku wykonywalnego w tym przypadku nie może zależeć od samego użytkownika, ponieważ wirus przeniknął do systemu. Możesz mieć nadzieję na uniwersalne programy w postaci wersji przenośnych lub narzędzia do modyfikacji Rescue Disk przy uruchomieniu i sprawdź system przed uruchomieniem systemu Windows. Plik wykonywalny nie jest najciekawszy w bootloaderze. Istnieje jednak konfigurator BIN, który jest odpowiedzialny za uruchomienie systemu. Ponadto w starszych wersjach systemu Windows można również znaleźć foldery, takie jak i386, które znajdują się sterowniki i kilka innych powiązanych narzędzi. Ale nie ma takich obiektów w nowych wersjach systemu.