Linux dla komputerów klasy wyższej: wskazówki dotyczące wyboru systemu i instalacji

W ostatnich latach wielu użytkowników komputerów osobistych miało tendencję do migracji do systemu Linux. Być może jest to spowodowane niedawnymi zdarzeniami telemetrycznymi Windows, a może ktoś po prostu chce stabilnego systemu i nie odczuwa problemów z wirusami. Ale jest jeszcze jeden ważny czynnik - orientacja wielu dystrybucji Linuksa dla słabych komputerów.

Zalety Linuxa przed innymi

Najważniejszą zaletą systemów Linux jest ich bezpłatna i bezpłatna dystrybucja. Dotyczy to zwłaszcza dużych przedsiębiorstw, gdy konieczne jest zapewnienie sprawnego systemu parku komputerowego. Ale kupowanie licencji jest zawsze bardzo kosztowne. Ponadto większość oprogramowania dla systemu Linux jest również bezpłatna. Wśród nich można znaleźć wiele analogów komercyjnych aplikacji. Elastyczność konfiguracji systemów Linux pozwala w pełni dostosować ją do siebie. Po przebudowaniu jądra można pozostawić wymagane komponenty i wykluczyć te, które nie są używane. Fakt, że systemy Linux są swobodnie dystrybuowane i mają dużą społeczność entuzjastów, która stale monitoruje jakość aplikacji i produktów zapewnia ich bezpieczeństwo i wydajność.

Rozwój wielu elementów sieciowych i kontrolnych systemu Linux doskonale rozwija rozumienie pracy komputerów w ogóle. A to, jak nic innego, jest istotne dla początkujących administratorów systemu i programistów.

Dystrybucje systemu Linux dla słabych komputerów

Ceny nowego komputera "żelazko" rosną, a aktualizowanie go nie zawsze jest aktualne.szansa Wiele dystrybucji Linuksa może czuć się świetnie na starych komputerach. Poniżej znajduje się lista najbardziej prostych i popularnych wersji systemów.

Lubuntu

Lekka i szybka dystrybucja oparta na Ubuntu, jeden z najlepszych systemów Linux dla słabych komputerów. Pulpit LXDE jest przyjazny dla użytkownika. LXDE jest odszyfrowane i przetłumaczone z angielskiego jako lekkie środowisko graficzne x11. Najnowszą znaną dziś wersją jest Lubuntu 1704.
Minimalna ilość pamięci RAM dostępna dla komputera, na którym uruchomienie jest możliwe - 128 MB. A ilość miejsca na dysku twardym to 2 GB.

Puppy Linux

Prawdopodobnie najłatwiejsza i najrzadziej dystrybuowana dystrybucja Linuksa dla słabych komputerów. Obraz na oficjalnej stronie zazwyczaj waży nie więcej niż 200 MB. Z głównych funkcji można podkreślić fakt, że istnieje rozruch bezpośrednio z dysku flash. System działa bardzo szybko i bezbłędnie. Aby uruchomić, zmieści się komputer z częstotliwością 500 MHz i pamięcią RAM o wielkości co najmniej 128 MB.

Tiny Core

Najmniejszy dystrybutor. Jego objętość rzadko przekracza 20 MB. Oczywiście, w tej dystrybucji Linuksa dla starszych komputerów, używasz najbardziej minimalnego pakietu programów wymaganych do podstawowych operacji.

Bodhi Linux

Kolejny interesujący wariant systemu Linux dla starszych komputerów. Na podstawie Ubuntu. Zużywa minimum zasobów pamięci i procesora. Na planszy z pudełka są tylko te właściwe do codziennej pracy programu - menedżerów plików, przeglądarek, edytorów tekstu. Jednak wszystkoMożesz zainstalować go za pomocą narzędzia apt.

Peppermint OS

Przedstawiciel ten opiera się na Lubuntu z wszystkimi wypływającymi. Na przykład pożyczony pulpit LXDE. Aby korzystać z dystrybucji wystarczy 192 MB pamięci RAM. W tym samym czasie "po wyjęciu z pudełka" pojawia się cały niezbędny zestaw programów i narzędzi.

Linux Lite

Linux Lite dla słabych komputerów jest dość popularny w środowisku kiosku Linux. Oparty na systemie Ubuntu, ponieważ na komputerze używa się XFCE, a nie zasobów. Twórcy systemu operacyjnego określają go jako pozyskanie użytkowników systemu Windows w systemie Linux. Wymagania systemowe nie są najmniejsze, ale niezbyt duże. Minimalna częstotliwość procesora wynosi 700 MHz, z 512 MB pamięci RAM.

Linux Mint

Linux Mint dla słabych komputerów był pierwotnie oparty na systemie Ubuntu, ale inne zaczęły pojawiać się wraz ze wzrostem społeczności, na przykład na Debianie. Jako pulpit używane są wszystkie znane nowoczesne pakiety. Chociaż nie jest możliwe korzystanie z Linux Mint jako całości dla słabych komputerów, jest on pozycjonowany jako najprostszy system operacyjny do szybkiego programowania. Mint jest wyposażony w niezbędne oprogramowanie do codziennej pracy. Wszystko, co jest wymagane przez użytkownika dodatkowo, można zainstalować z repozytoriów Ubuntu. Motto systemu - wolność przyniosła elegancję.

Aby uruchomić Menadżera, komputer musi być wyposażony w 512 MB pamięci RAM. Preferowane miejsce na dysku twardym to 4 GB. Wymagania karty graficznej są minimalne - rozdzielczość 800 do 600. Głównymi elementami systemu sąUbuntu natychmiastowe wydanie, jądro Linuksa. Zestaw zawiera minimalny zestaw kodeków do odtwarzania wideo i dźwięku. Wśród komputerów jest własny rozwój zespołu Mint - Cinnamon.

Dystrybucje systemu Linux dla słabych komputerów w 2016 r.

Wiele komputerów jest nieaktualnych i nie wszystkie z nich są w stanie je zainstalować. Wynika to z faktu, że wiele systemów przestało być dołączanych i aktualizowanych. Linux dla słabych komputerów w 2016 może reprezentować Damn Small Linux - lekką i bezpretensjonalną dystrybucję. Programiści specjalnie nie wykorzystują innowacji w obrazie, w tym w jądrze, więc wiele nieaktualnych komputerów może je uruchomić samodzielnie.

Metody instalacji

Dla wielu użytkowników systemu Windows wygląd i użycie systemu Linux mogą wydawać się niezwykłe. Dlatego możesz rozważyć kilka opcji instalacji systemu Linux na swoim komputerze. Proces różni się nieco od standardowego. Przed zainstalowaniem Linuksa na komputerze obraz musi zostać pobrany. Zrób to z oficjalnej strony dla programistów. Zapobiegnie to wprowadzeniu złośliwego kodu do systemu.

Instalacja Linux Mint

Najnowsza stabilna wersja Mennicy - 18.1. Jest on dostępny do pobrania ze strony programisty w czterech wariantach komputerów stacjonarnych - Cynamon, MATE, Xfce, KDE. Opiera się na nadchodzącym wydaniu Ubuntu LTS. Aby mógł działać na komputerze osobistym, musi mieć co najmniej 512 MB pamięci RAM i 9 GB miejsca na dysku twardym. Pobrany obraz musi zostać zapisany na nośniku. Na przykład na dysku flash USB. Możesz użyć do tego narzędziaunetbootin, który jest dostępny w środowisku Linux. Windows ma program o nazwie Rufus. Oba działają w oparciu o jedną zasadę - metoda, media i przycisk "Start" lub "Ok" są wciśnięte. System został ponownie uruchomiony. W trakcie procesu konieczne jest wejście do BIOS-u komputera. Odbywa się to poprzez naciśnięcie Del, F12 lub innych klawiszy, w zależności od płyty głównej. W menu priorytetu rozruchu należy określić napęd flash z obrazem. Po uruchomieniu system automatycznie uruchomi się. Linux oferuje kilka opcji:
  • Uruchom Linux Mint;
  • uruchomienie w trybie zgodności;
  • instalacja w trybie OEM;
  • testowanie pamięci;
  • pobieranie z twardego dysku.
  • Najprostszym wyborem jest uruchomienie Linux Mint. Pierwszą rzeczą, którą widzi użytkownik, jest środowisko pracy. Możesz go wypróbować przed zainstalowaniem systemu. Skonfiguruj ustawienia, przechodź do menu, przejdź do trybu online. Aby rozpocząć instalację, musisz kliknąć ikonę Install Linux Mint. Otworzy się okno wyboru języka. Niezbędne ustawienie zostanie wykonane i zostanie naciśnięty przycisk "Kontynuuj". W następnym kroku zostaniesz poproszony o usunięcie lub zaznaczenie opcji "Zainstaluj oprogramowanie innej firmy". Faktem jest, że całe oprogramowanie dostępne w systemie Ubuntu, a zatem w Mint, jest całkowicie otwarte i bezpłatne. Aby zainstalować komponenty z innym typem licencji, musisz powiadomić użytkownika i uzyskać jego zgodę na instalację. Następnie system przystąpi do tworzenia partycji, na których zostanie zainstalowany. Dostępne są dwie opcje - wymazanie dysku lub innego. Pierwszy jest potrzebnyprosta instalacja, druga - do ręcznego oznaczania dysku przy użyciu wielu systemów. Możesz utworzyć nową tablicę partycji, klikając przycisk "Nowa tabela partycji". Pierwszym z nich jest określenie sekcji rozruchowej. Aby to zrobić, musisz kliknąć znak plus po lewej stronie okna. Pojemność miejsca na dysku - około 300 MB. Typ systemu plików ext2 punkt podłączenia - /boot. Partycja systemowa będzie główną częścią systemu operacyjnego. Punkt dla jego montażu jest oznaczony znakiem "/". Można przydzielić dla niego około 50 Gb, a system plików ext4. Następnym elementem jest instalacja sekcji dla plików użytkownika. Punktem montowania jest /home. System plików ext4. Kolejna sekcja - zamiana, służy do wymiany, z brakiem pamięci RAM. Teraz znacznik jest gotowy i możesz kliknąć "Kontynuuj". Następne okno pozwala wybrać pas, a następnie układ klawiatury. W ostatnim oknie należy podać nazwę użytkownika systemu, nazwę komputera i hasło, aby wprowadzić środowisko pracy. Po naciśnięciu przycisku "Kontynuuj" rozpocznie się proces instalacji. W zależności od charakterystyki sprzętu komputerowego może to potrwać do pół godziny. Na końcu nastąpi restart, w wyniku czego na komputerze pojawi się nowy system operacyjny Linux Mint. Aby się zalogować, musisz zastosować nazwę użytkownika i hasło dla użytkownika, który został utworzony podczas procesu instalacji. Teraz wersja Linux dla słabych komputerów jest zainstalowana i gotowa do rozwoju.

    Instalowanie systemu Tiny Core Linux

    Do pobrania systemu operacyjnego Tiny można pobrać trzy rodzaje obrazów:
  • Core. Odważa tylko 11 MB i jest podstawowazestaw komponentów. Cała praca odbywa się w trybie linii poleceń. Dlatego też jest mało prawdopodobne, aby ten typ był odpowiedni dla zwykłego użytkownika.
  • Mały rdzeń. Ten typ ma środowisko graficzne i ma rozmiar 16 MB. Podobnie jak poprzedni, nie jest przeznaczony do instalacji, ale tylko do pracy w trybie na żywo.
  • Core Plus. Pełny obraz do instalacji. Posiada wszystkie niezbędne sterowniki do wstępnego wykrywania i obsługi urządzeń, takich jak WiFi, Bluetooth i inne.
  • Spośród wszystkich powyższych, należy pobrać najnowszą. Dla niego zalecany jest komputer z 128 MB pamięci.
    Pobrany obraz musi być zapisany w dowolny dostępny sposób na dowolnym dysku i ponownie uruchomić komputer, wskazując priorytet pobrania z niego. Po uruchomieniu systemu od operatora, użytkownik zostanie poproszony o wybranie opcji rozruchu. Sam wierzchołek uruchomi domyślny typ. Aby obsługiwać sieci bezprzewodowe i sterowniki, na końcu listy znajdują się osobne elementy. Uruchomienie systemu jest wystarczająco szybkie. A wkrótce użytkownik zobaczy Tiny desktop. Ale to jeszcze nie jest zainstalowana wersja i jest ładowana tylko w pamięci RAM. Dlatego musisz uruchomić proces instalacji. W tym celu znajduje się szara ikona TC_Install. Pierwszy krok pozwala wybrać dysk twardy do zainstalowania. W przypadku prostej opcji można użyć elementu Cały dysk, co oznacza, że ​​cały dysk zostanie wykorzystany na potrzeby systemu. Następnie wybierz typ systemu plików. Możesz ustawić opcję ext4. Następnie musisz ręcznie wprowadzić parametryniektóre ustawienia. Można je pominąć i określić później. Następnym krokiem jest wybór dodatkowego oprogramowania, które chcesz zainstalować. W ostatnim kroku należy nacisnąć przycisk Kontynuuj, który inicjuje uruchomienie instalacji. Po jej zakończeniu musisz ponownie uruchomić komputer. Teraz pozostaje nieco "duplikatem" systemu operacyjnego. Aby użyć rosyjskiego, musisz wykonać kilka poleceń w terminalu: ab getlocale.tcz ab kmaps.tcz Następnie uruchamia się skrypt getlocale i musi wybrać język rosyjski. Teraz system jest w pełni gotowy do użycia w segmencie rosyjskojęzycznym.

    Ubuntu na słabszym komputerze

    Ubuntu nie jest najłatwiejszym z dystrybucji Linuksa. Wynika to z faktu, że wykorzystuje ono najnowocześniejsze oprogramowanie i nie zawsze jest stabilną technologią. Dlatego, aby korzystać z Linux Ubuntu dla słabych komputerów, warto przyjrzeć się wcześniejszym wersjom. Na przykład 704 świetnie się czuje na starszych platformach 256 MB i 700 MHz.

    Ubuntu Workbenches

    Wydajność wpływa również znacząco na to, które środowisko pracy jest używane. Poniżej znajduje się lista najbardziej znanych i ich wpływ na system.
  • Jedność. Używany domyślnie w najnowszych wersjach Ubuntu. Piękny i funkcjonalny, ale dość ciężki i ma pewne wady. A także nie ma obszernego zestawu ustawień.
  • XFCE. O wiele bardziej wydajny i lekki. Bardzo wysoko zoptymalizowany i działa świetnie na słabych komputerach pod kontroląUbuntu.
  • Cynamon. Własny rozwój projektu Mennicy. Wygodny i praktyczny interfejs. Bardzo podobny do zewnętrznej strony projektu graficznego Windows. Zużywa niewiele zasobów systemowych, które mają wpływ na ogólną wydajność.
  • Retrospekcja Gnome. Klasyczna wersja Gnome. Działa również dobrze na starych komputerach. Funkcje obejmują klasyczny pasek menu, dobrą stabilność i funkcjonalność.
  • ​​

    Podsumowanie

    Artykuł uważany jest za najpopularniejszą dystrybucję Linuksa dla domowego komputera. Wiele z nich już dawno przestało być wspieranych i aktualizowanych. Ale wystarczają one do wykorzystania, gdy użytkownik aktualizuje swój komputer osobisty. Będzie to o wiele lepsze i wydajniejsze niż używanie systemów operacyjnych Windows, które są mniej bezpieczne, zwłaszcza jeśli nie są aktualizowane. Eliminuje to również konieczność instalowania kosztownych i zasobochłonnych programów antywirusowych. Ogólnie rzecz biorąc, wiele biur i domów ma tendencję do przełączania się z systemu Windows na system Linux, szczególnie w przypadku wersji "przyjaznych nawet dla dziadków", takich jak Mint lub TinyCore.

    Powiązane publikacje