Pierwsze pojawienie się sieci internetowych charakteryzowało się niskimi prędkościami i niestabilnymi połączeniami. W tym momencie potrzebne było rozwiązanie, które można wykorzystać do zwięzłego przesyłania plików i dokumentów, aby oszczędzić ruch sieciowy. Przetestowano wiele podejść i algorytmów. A potem na rynku pojawiło się wiele produktów programowych - WinZip, WinRAR i inne, mocno zakorzenione w tej niszy. Środki te były odpowiednie dla rodziny systemów operacyjnych Windows. W środowisku Linux aktywnie używane były archiwa gzip i gzip. Chodzi o pakiet dwóch ostatnich i zostaną omówione w tym artykule.

Co to jest tar i gz

Tar to format archiwum, który może przechowywać w nim tak ważne informacje, dane o właścicielach plików, ich strukturę folderów i inne. Pojedynczy program zainstalowany w systemach Linux działa z archiwami tar. Jednak tar nie może kompresować plików niezależnie. Dlatego, aby zmniejszyć rozmiar wynikowego archiwum, wykorzystuje on produkty kompresji stron trzecich. Najczęściej jest to gzip lub bzip2. Archiwizator gzip wykorzystuje metodę Deflate do kompresji, co skutecznie zmniejsza rozmiar pliku bez strat. Jedyną wadą gzip jest niezdolność do pracy jednocześnie z wieloma plikami. Dlatego, aby stworzyć archiwum, jest ono połączone z tar tarot. Zatem, aby skompresować wiele plików, tar najpierw tworzy z nich jeden plik archiwum, który następnie kompresuje gzip. Kolejną wielką cechą gzip jest możliwośćkompresowanie plików zwanych "w locie". Tak więc ta technika jest aktywnie wykorzystywana przez wiele przeglądarek do kompresji ruchu.

Jak zainstalować tar.gz - archiwum lub program

W środowisku Linux, a zwłaszcza w Ubuntu, wiele plików i programów jest czasami dostarczanych jako archiwa tar.gz. Mogą to być programy, dodatki Service Pack lub po prostu pliki wykonywalne. Dlatego każdy dalszy opis zostanie podany dla systemu operacyjnego Ubuntu. Aby zrozumieć, w jaki sposób zainstalować archiwum Ubuntu tar.gz, możesz na przykład użyć dowolnego programu dołączonego do kodu źródłowego.


Na przykład możesz pobrać aplikację hello, która jest pobierana jawnie. Ten produkt spełnia jedną prostą funkcję - świat przyjmuje najlepsze tradycje pierwszych lekcji z dowolnego języka programowania. Wśród nadesłanych wersji tej wersji lepiej wybrać nowy. Plik jest pobierany, ale jak zainstalować tar.gz? Bardzo proste. W systemach operacyjnych takich jak Ubuntu musisz używać terminala. Możesz go wywołać kombinacją Ctrl + Alt + T. Jego okno wygląda następująco: Aby rozpakować plik, musisz się do niego dostać. W terminalu można to zrobić za pomocą polecenia cd i żądanego katalogu. Na przykład: cd Downloads Po wpisaniu polecenia naciśnięty zostanie klawisz Enter, aby go uruchomić. Teraz terminal znajduje się w jednym folderze z pobranym archiwum hello-210.tar.gz. Wprowadzono polecenie tar zxvf hello-210.tar.gz. Wypisze listę wszystkich rozpakowanych plików do konsoli.
Teraz problem jest dostosowany do głównego punktu problemuo tym, jak zainstalować archiwum Ubuntu tar.gz, - przygotowanie i kompilacja.

Przygotowanie Program Files

Po pierwsze trzeba być z powrotem w tych samych plikach folderu raspakovannыmy. Aby to zrobić, użyj polecenia cd z określonym katalogiem - hello-210. Teraz musisz uruchomić polecenie ./configure --help w samym folderze. Daje ci wskazówki, jak zainstalować program. W większości przypadków wystarczy wpisać ./configure. Jednakże, użytkownik może nie mieć wystarczających uprawnień, aby być zainstalowane w katalogu domyślnym, czyli /usr /local. Dlatego konieczne jest określenie, że program powinien zostać zainstalowany w folderze domowym systemu. Ogólnie zespół patrzy jak: ./configure --prefix = $ HOME W wyniku jego realizacji, system sprawdza zależności i dać kilka wierszy na koniec udanego tworzenia plików.

Kompilacja

Teraz pora na zebranie przygotowanej konfiguracji. Odbywa się to za pomocą prostego polecenia make w tym samym katalogu rozpakowanego archiwum. Jeśli wyjście nie zawiera błędów, oznacza to, że kompilacja przebiegła pomyślnie, pozostaje ona zrozumieć, jak zainstalować tar.gz systemu. W tym celu zostanie użyte polecenie make install. Jeśli nie zawiera błędów, oznacza to, że wszystkie ynstallyrovalos w, i może on być stosowany. Ale zanim to warto zastanowić się, że jeśli katalog domowy został określony jako ścieżki instalacyjnej, trzeba dodać ją do zmiennej środowiskowej PATH w następujący sposób: export PATH = $ HOME /bin: $ PATH Teraz skompylyrovannuyu i zainstalowane w ramach programu można uruchomić z dowolnego który katalogproste wyzwanie cześć. W rzeczywistości zainstalowanie tego programu może być również prostym wywołaniem apt-get install hello w Ubuntu, ponieważ jest zawarte w jego repozytoriach. Ale głównym punktem artykułu było powiedzenie, jak zainstalować archiwum tar.gz. Dlatego program hello był rodzajem eksperymentalnego królika. Po prostu pokazał, jak zainstalować pakiet tar.gz. Dowiedzieliśmy się, jak go rozpakować, skompilować i uruchomić w systemie.

Jak zainstalować tar.gz w Linux Mint

Praca w Mint nieco różni się od Ubuntu. Czy to połączenie z terminalem może być ponownie przypisane do innych kluczy. Ogólnie algorytm instalowania programu z archiwum tar.gz będzie taki sam:

pobierz bezpośrednio tar.gz;

jak zainstalować tar.gz i rozpakować go, został opisany nieco wyżej;

wykonaj configure, make i, jeśli to konieczne, zainstaluj;

Główne polecenie tar

Program tar ma w rzeczywistości szeroki zakres opcji, których realizacja jest dostępna za pośrednictwem opcji. Możesz zobaczyć ich pełną listę, wywołując je w terminalu tar --help. Aby najprościej rozpakować, tar -xvf używa ścieżki do archiwum. Jeśli chcesz określić, który folder ma zostać wykonany, to klucz -C: tar -xvf zostanie dodany do ścieżki -C do folderu docelowego. Klucze użyte w poleceniu oznaczają:

-z. Ten klucz mówi, że musisz pominąć to archiwum poprzez gzip;

-h. W rzeczywistości oznacza to samo rozpakowanie;

-v. Mówi, że po wykonaniu polecenia cała lista procesu zostanie wyświetlona na ekranie;

-f. Oznacza to, czego potrzebujeszrozpakuj sam plik lokalnego archiwum;

Ponadto przed rozpakowaniem możesz wyświetlić zawartość pliku za pomocą polecenia tar -tf ścieżka do archiwum.

Główne polecenia gzip

Program gzip może być również używany osobno do kompresowania lub rozpakowywania plików. Aby utworzyć archiwum, musisz wykonać polecenie gzip filename. I odwrotnie, aby rozpakować plik gunzip filename.gz. Oprócz standardowych poleceń dostępne są również klawisze rozszerzające funkcjonalność programu. Główne wyglądają tak:

-h. Użycie tego klawisza spowoduje wyświetlenie listy dostępnych opcji i poleceń;

-q. Blokuje wszystkie pojawiające się w trakcie wiadomości;

-t. Ten klucz sprawdza archiwum pod względem integralności;

- szybki i - najlepszy. Te dwa klucze kontrolują szybkość tworzenia archiwum. best - najlepsza jakość kompresji, ale wolniejsza. Szybko - wręcz przeciwnie, bardzo szybko, ale z mniejszym procesem archiwizacji.

Podsumowanie

W tym artykule rozważono najprostsze polecenia i pokazano, w jaki sposób zainstalować archiwum lub program tar.gz w systemie. Ta metoda jest odpowiednia zarówno dla Ubuntu i Mint, jak i dla wielu innych dystrybucji Linuksa. W rzeczywistości możliwości programów tar i gzip są znacznie szersze i bardziej szczegółowe w swoich badaniach wykraczających poza zakres tego artykułu.