Jednym z udanych wydarzeń w przemyśle samochodowym był legendarny ZIL 135. Samochód ten przez wiele lat służy dobru armii w naszym kraju. Ponadto organizowany jest eksport tych samochodów do innych krajów. Historia rozwoju prezentowanego samochodu liczy sobie ponad kilkanaście lat. O modelach sprzętu wojskowego zostaną omówione w naszym artykule.

Informacje ogólne

ZIL 135 (zdjęcie ciężarówki przedstawione poniżej) obejmuje zespół pojazdów wojskowych, których produkcja rozpoczęła się w latach ZSRR. Rozwój i produkcja tego sprzętu wojskowego została również przeprowadzona po upadku Związku Radzieckiego. Ta ciężarówka ma kilka funkcji. Dostał formułę koła 8 x 8, a także 4 osie. Zakres stosowania różnych modeli jest szeroki. Technika ładunkowa została wykorzystana do celów wojskowych i cywilnych. Pierwszy samochód tego modelu powstał w 1963 roku. Teraz produkcja tej technologii została zatrzymana. Ostatni samochód został wydany w 1995 roku. Większość modeli została wykorzystana na potrzeby krajowego przemysłu wojskowego. Opracowano jednak również niektóre modele, które zostały dostarczone na eksport. Samochód ZIL 135 ma unikalny design. To nie była zwykła wojskowa ciężarówka, ale prawdziwy przełom w inżynierii i inżynierii. Wszystkie późniejsze wydarzenia zostały odepchnięte od pierwszego. W systemie prezentowanego samochodu były 2 silniki. Każdy z nich miał pojemność 12 litrów. z Lokalizacja silników była również dość niezwykła. Oni sąznajdowały się za kabiną. Każdy z ich silników był odpowiedzialny za ruch kół znajdujących się na pokładzie. Ta funkcja pozwoliła na zwiększenie stabilności pojazdu w warunkach bojowych, a także zwiększenie długości pracy maszyny.


Najpierw utworzono prototyp. Został pozbawiony sprężystego zawieszenia. W tym samym czasie w projekcie pojawiły się koła o obniżonym ciśnieniu. Projektanci zdecydowali, że wskazane byłoby zmniejszenie ciężaru maszyny poprzez usunięcie zawieszenia. Doprowadziło to do znacznej wady pierwszego modelu. W trakcie jego ruchu można zaobserwować poprzeczny huśtawka. Dlatego w tak popularnych modelach jak ZIL 135 LM, MB, M itd. Istniało już zawieszenie skrętne. W tym przypadku występują amortyzatory hydrauliczne na kołach skrajnych mostów. Na środkowych mostach połączenie z ramą pozostaje sztywne. Wszystkie poniższe maszyny miały podobieństwa w konstrukcji obrotowych osi ekstremalnych. Jednak z każdą kolejną modyfikacją zmieniło się wiele innych parametrów technicznych. Dotyczy to w szczególności rozmiarów samochodów, nośności i innych dodatkowych funkcji.

Pierwsze prace

Zil 135 zdjęć można zobaczyć w naszym artykule, zostało opracowane kilka lat przed stworzeniem pierwszej ciężarówki tej marki. Po raz pierwszy projekty wojskowych ciężarówek zaczęto projektować w 1955 roku. Ta technika została zamówiona przez kierownictwo ZSRR. Pierwszym prototypem Zili był model ZIS-E134. Zamiast zwykłego projektu, który został wyprodukowany w tej fabryce, samochód dostał trochęzmiany Tak, miał 4 osie. Zaplanowano włączenie do silnika samochodowego o pojemności 130 litrów. s., wzmacniacz hydrauliczny i hydrotransformator. Opracowano również system regulacji ciśnienia w oponach. Rok później zebrano drugi układ. Był to wojskowy transport niskoprofilowy. Miał zdolność poruszania się po wodzie. W tym celu taki rozwój został wykorzystany jako ruch wodny. Ten system był taki sam jak w czołgach PT-76. Model samochodu miał metalową obudowę. Opracowany silnik miał pojemność 120 litrów. z Na mechanizmie kierowniczym zainstalowano 2 hydrauliczne urządzenie wspomagające. To tutaj odwołano zawieszenie. Testy modelu wykazały, jakie zmiany należy wprowadzić do projektu. Model ZIL 135 został opracowany nieco później. Na podstawie stworzonego layoutu opracowano model ZIL 134. Wygląda to na przypomnienie modelu 135 na zewnątrz. Nowa konstrukcja otrzymała dwa silniki o łącznej pojemności 240 litrów. z Silnik miał łącznie 12 cylindrów. Również w projekcie zastosowano unikalny zawieszenie typu hydromechanicznego. Ponadto wszystkie koła zostały wyposażone w zawieszki skrętne. Ta maszyna może pomieścić do 4 tysięcy kg ładunku (lub 8 osób). Wodą pojazd napędzany był przez obrót kół. W tym samym czasie rozwijał prędkość 2 km /h.
Poprzedni model, który był modelem 134, został podzielony na dwie kategorie. Pierwszy został użyty do ogólnych celów. Drugi został oznaczony literą "A". Ta modyfikacja została zastosowana na lotniskach. Ten transport może przenosić samoloty na pas startowy z załadowanym nadwoziem. Jednak test wiele znalazłniedociągnięcia Model 134 przeszedł poważne udoskonalenie. Prace nad tą modyfikacją zostały zatrzymane. Zamiast tego siły konstrukcyjne zostały skierowane na opracowanie 135 modeli. Lepiej było.

Model 135E i M

Ciężarówka ZIL 135 została opracowana na podstawie kilku modyfikacji. Opracowano maszyny lądowe, które charakteryzowały się wysoką rzeźnością. Zostały one zbudowane w 1960 roku. Ten rozwój przyjął wszystkie pozytywne cechy poprzednich modeli.

Silniki w tym modelu zostały zaczerpnięte z ZIL 375A. Ich całkowita pojemność to 360 szt. W kabinie znajdował się kierowca i 2 pasażerów. W projekcie okien zostały zapewnione ochronne ściany pancerza. Ta modyfikacja została wykorzystana do wystrzelenia rakiet. Dlatego kabina została wykonana z włókna szklanego. Materiał ten, podobnie jak metal, rozszerzył się po podgrzaniu. Jednak tworzywo sztuczne nie uległo deformacji. Kiedy temperatura spadła, przybrała swój pierwotny kształt. Biorąc pod uwagę cechy ZIL 135, należy zauważyć, że ten typ pojazdu został zaprojektowany dla kompleksu rakietowego "Luna". Samochód był testowany w warunkach bojowych. W tym samym czasie stwierdzono poważną wadę. Ciało wirowało podczas poruszania się wokół środkowej osi. Błąd został naprawiony przez projektantów, którzy zainstalowali ogranicznik prędkości na maszynie. Później jednak należało przyjąć, że nie należy używać do transportu, w którym nie ma zawieszenia, operacji wojskowych. Na podstawie prezentowanego modelu opracowano modyfikację ZIL 315R. Miała również pewne wady. Dlatego projektanciaktywnie pracował nad modelem 315M. Ta ulepszona wersja pojawiła się w 1962 roku. Został użyty do zainstalowania systemu rakietowego przeciwlotniczego Luna-M. ZIL 135 M ma nieco inny kształt i wymiary. Podjęto również kroki w celu skorygowania błędów poprzednich wersji. Rezultatem była wojskowa ciężarówka, jak najbliżej wersji seryjnej.
W nowym opracowaniu długość platformy została zmniejszona o 1 m. Dzięki temu kabina mogła się zwiększyć. Obecnie obejmuje 5 osób wraz z kierowcą. Korekta błędów została przeprowadzona do 1966 r.

Seria L i LM

ZIL 135 LM i L stali są ulepszoną wersją modyfikacji E. Na wszystkich kołach w tej grupie wózków zainstalowano zawiesiny skrętne. Pozwoliło to wyeliminować obluzowanie, niestabilność podczas ruchu maszyny. Model z literą "L" w oznaczeniu zaczął pojawiać się w polu od 1961 roku. Pojazd był wyposażony w statecznik. Jednak później został zastąpiony przez model kompleksu rakietowego Luna-M. Po przeprowadzeniu licznych testów. Stwierdzono, że modyfikacja ta spełnia wszystkie wymagania porządku wojskowego. Doprowadziło to do wyprodukowania czterech ciężarówek do tego projektu. Początkowo planowano, że montaż samochodów odbędzie się w zakładzie w Briańsku. Jednak w tej produkcji odmówił odbioru pojazdów z automatyczną skrzynią biegów. ZIL 135 lokalnych specjalistów zaproponowanych do odbioru przy pomocy ręcznej skrzyni biegów. Tak więc w 1963 roku została wydana kopia o prostszej konstrukcji punktu kontrolnego. Onaopracowany kilka miesięcy. W rezultacie model ten został wyposażony w mechaniczną skrzynię biegów o 5 stopniach. Ten model otrzymał nazwę ZIL 135 LM. Cechy MKPP miały pewne cechy. Dostarczył zdalnego napędu do przełączania prędkości. Specjaliści twierdzą, że instalacja prostszej konstrukcji przekładni zredukuje trwałość i znacznie obniży wydajność. Jednak nie słuchali swoich myśli. W rezultacie model LM został uruchomiony w produkcji seryjnej. Wykonano go w Briańsku. Projekt sklepu dla nich. Likhacheva nie podjął decyzji o zainstalowaniu skrzyni biegów ZIL. Postanowili udowodnić, że seryjna produkcja ciężarówek z ACPP jest całkiem możliwa. Przeprowadzili test. W rezultacie otrzymano oficjalne dane, że samochód z przechwytującym był gorszy niż oryginalna wersja pojazdu, w którym zainstalowano automatyczną skrzynię biegów. I nawet potem decyzja o seryjnej produkcji modelu LM nie uległa zmianie. Ta modyfikacja została wydana w Bryansk Automobile Plant. Pojazdy pochodzące z przenośnika tej elektrowni były poszukiwane. Przeprowadzali różne misje na całym świecie.

Modyfikacje serii L

Należy zauważyć, że w czasach radzieckich BAZ w Briańsku był tajnym przedsięwzięciem kompleksu obronnego. Oprócz Zili zaproponował własny projekt BAZ-930. Był jednak znacznie gorszy od Zilu. Rozwój fabryki samochodów Bryansk pochłonął więcej benzyny. Dlatego sam rozwój był modyfikacją ZIL 135 LM. "Huragan" i"Luna-M" został zainstalowany na podwoziu tego konkretnego pojazdu. Stabilna produkcja tego samochodu została przeprowadzona w latach 70. W 1993 r., W związku z rozpadem ZSRR, zaprzestano produkcji modyfikacji LM. Dla ZIL 135 LM "Hurricane" zakończył ładowanie samochodem. Wydarzenia, które powstały podczas tworzenia tego modelu, nadal nie tracą na aktualności. Modyfikacje te są nadal używane w różnych krajach na całym świecie. To jest wojskowy transport ładunków. Obecnie coraz rzadsze są wersje cywilne serii LM. Pojazdy te zostały zwolnione w znacznie mniejszej liczbie. Dziś cywilny Zili tego modelu można znaleźć w muzeum. Pracowali w przedsiębiorstwach przemysłowych, przewożąc różne ładunki.

Charakterystyka techniczna serii LM

Szczególną uwagę zwraca się na charakterystykę techniczną ZIL 135 LM "Hurricane". Ten wojskowy ciągnik terenowy ma masę 198 ton, a jednocześnie jego nośność wynosi 9 ton. Wymiary pojazdu są znaczące. Długość wynosi 927 m, a szerokość 28 m. Wysokość tego karoserii osiąga 253 m. Prześwit w Zila 135 "Hurricane" ma 589 cm. Promień skrętu wynosi 125 m. Silnik serii LM jest zamontowany na gaźniku. Liczba cylindrów - 8 szt. Dwa silniki marki ZIL-375A mają objętość 7 tysięcy metrów sześciennych każdy. Nazywa się je lewą i prawą. Ich całkowita moc wynosi 360 k.s. Pojemność zbiornika paliwa jest również znacząca. To jest 520 litrów. Wózek może osiągnąć prędkość 65 km /h. W widelcu pojazd może pokonać rzekę o głębokości 12 m. Rozstaw osi wynosi 63 m, a tor wynosi 23 m. Oznaczenie akumulatora w Zil 135 LMmoże wynosić 6ST-140. Również pasuje 12T-70. Są instalowane w systemie 4 sztuk. Tankowanie odbywa się za pomocą paliwa AI-93. Zużycie paliwa wynosi 120 litrów na 100 km. Jeśli maszyna porusza się na ziemi, wskaźnik ten się zwiększa. To 150 litrów na 100 km. Rezerwy paliwa to 600 km. W tym przypadku przepływ kontrolny wynosi 88 litrów na 100 kilometrów.

Seria MSH

ZIL 135 MSH jest modyfikacją specjalnego przeznaczenia. Jednak nigdy nie weszła w produkcję seryjną. Ten model Zilla został opracowany jako część dużego projektu kosmicznego. W czasach sowieckich stworzono statek kosmiczny o nazwie M-1. Jego transport miał być przeprowadzony z Samary na kosmodromie Bajkonur. Stało się to poważnym problemem. Rozwój kosmiczny H-1 został podzielony na kilka masywnych bloków. Każda część miała masę 10 ton, a najlepszym rozwiązaniem byłby transport kolejowy. Jednak standardy bezpieczeństwa w tym czasie wymagały podziału każdego bloku na jeszcze mniejsze części. To było niemożliwe. Inżynierowie projektu nie podjęli decyzji. Dlatego procedura dostawy została podzielona na 2 części. Pierwszy z nich dostarczył barkę do Guriewa. Stąd trzeba było transportować drogą lądową. Kierownik projektu kosmicznego odpowiedzialnego za utworzenie H-1 nie zezwolił na przewóz wagonu w pojeździe o ładowności poniżej 25 ton. Trzecia część H-1 mogła zostać przewieziona taką ciężarówką. Ponadto niezbędne wyposażenie zostało już zainstalowane w tej części. Na podstawie ZIL 135 pobrano próbki pojazdu w 1967 roku. On jestzostał oznaczony przez unikalny projekt. Podstawa koła miała schemat 4 x 4 + 2 x 2. Taki samochód nie był wcześniej w historii przemysłu samochodowego. Do kół przednich używane regały z amortyzatorami pneumo-hydraulicznymi. Podobne elementy projektu zastosowano w niektórych modelach samolotów. Wysokość zawieszenia spowodowana takimi innowacjami może się zmienić. Minimalny prześwit w tym samochodzie wynosił 1 m. W uprzęży każdego przedniego koła zainstalowano silnik elektryczny. Pojazd modyfikacji MSH mógł rozwinąć prędkość 20 km /h. Warto powiedzieć, że z powodu przejścia kierownictwa projektu na drugą odpowiedzialną osobę postanowiono przerwać prace nad rozwojem maszyny. H-1 był transportowany innymi, bardziej złożonymi i drogimi metodami. Rozwój ten został przełożony.

Seria MB: Funkcje

ZIL 135 MB (135M) stał się ulepszoną wersją podwozia modyfikacji KM. Zaczęło się rozwijać w marcu 1961 r. Ta nowa modyfikacja dostała kabinę mostową. Było to konieczne z powodu wymagań wojskowych. Na takiej ciężarówce musi być zainstalowana samobieżna jednostka spustowa SPU-35. Jest to przybrzeżny system antyrakietowy. Decyzja o stworzeniu takiego pojazdu została podjęta w sierpniu 1960 roku. Projekt został określony przez konfigurację systemu rakietowego. Jego kompleks znajdował się w cylindrycznej formie TPK. Przednia i tylna okładka. Długość TPK zmniejszyła się, a teraz wynosi 105 m. Pozwoliło to na poszerzenie kabiny. Załoga nowej modyfikacji składała się z 5 osób. Ponadtofotele ustawiono w dwóch rzędach jeden po drugim. Tył kabiny został przedłużony. Nowa kabina została zainstalowana na starym podwoziu należącym do modelu 135K. Nowa modyfikacja została zmieniona na 135M. Następnie zebrano dwie próbne podwozie. Zostały wykonane w 1962 roku. Różnica między tą wersją od 135K była obecnością pary kół zębatych. Byli w skrzynce rozdzielczej. Współczynnik transferu był inny. Pozwoliło to na zwiększenie prędkości do 65 km /h. W tym samym roku na nowym podwoziu zainstalowano SPU-35. Były to wersje próbne, po których następowała seria testów. Następnie dokonano pewnych ulepszeń. Proces ten trwał do 1966 roku. Warto powiedzieć, że montaż 135M postanowił przewieźć do zakładu w Briańsku. Wszystkie niezbędne informacje z Moskwy zostały przeniesione do tej produkcji w 1963 roku. W tym celu projektanci fabryki w Briańsku podeszli poważnie. Wersje były znacznie większe niż model 135M. W rezultacie nowa ciężarówka zaczęła być nazywana serią Zil 135 MB. W prezentowanym podwoziu samochodowym został zainstalowany tylko jeden silnik wysokoprężny. Zainstalowano również jedną ręczną skrzynię biegów. W pewnym stopniu pogorszyło to charakterystykę techniczną i eksploatacyjną pojazdu. W samochodach pojawił się efekt wahań wzdłużnych. Ponadto model ten został wyprodukowany przed 1990 rokiem. Jednak zaletą tego modelu była najwyższa przewodność. Dzięki temu wskaźnikowi model 135MB przewyższa wszystkie nowoczesne obudowy o specjalnym przeznaczeniu. Po 1991 roku na podstawie tego modelu byłoopracowano nową ciężarówkę. Otrzymał oznaczenie MBC. Jego nośność wynosiła 14 ton, a MBC został wyposażony w platformę pokładową. W 1993 r. Powstała kolejna modyfikacja serii ZIL MB. Otrzymała nazwę MBL. Był przy budowie wciągarki, która służyła do transportu parku pontonowego. Model ten został uruchomiony w produkcji seryjnej w 1994 roku.

Pławik morski 135P

Jedną z najciekawszych modyfikacji dokonanych na bazie Zilla był morski płaz 135P. Był to pierwszy samochód tego typu w ZSRR. Mógł wyruszyć w morze, nawet z lękiem do 4 punktów. W tym samym czasie rekordowe prędkości 135P nadal nie mogły pokonać innych płazów świata. Ta liczba to 164 km /h. Pomysł stworzenia takiego pojazdu pojawił się w 1961 roku. SKB ZIL otrzymał zamówienia na produkcję samobieżnego pływającego ATV. Musiał nosić sekcje typu złożonego, aby stworzyć most pontonowy. Talia miała służyć jako droga. Maszyna była w stanie wytrzymać opór wiatru i fal. Ładowność wynosi 40 ton W 1963 roku zdecydowano się na budowę prototypowego samochodu płazów. Zamówienie zostało przekazane Bryansk Automobile Plant. Zaproponowali projekt promów samochodowych, który posiadał metalowy korpus. Ponadto, ich pojazd miał zupełnie inną konstrukcję, a kierownictwo było gotowe do seryjnego wydania tego modelu. Finansowanie modelu 135P ustało. Po pewnym czasie zaproponowano nową modyfikację 135P w SKB ZIL. Onao nazwie "Dolphin". To była przebudowana poprzednia wersja modelu. Był przeznaczony do lądowania transportu. Wykop jest teraz zawarty w części nosowej. Kabina pasażerska w tym samym czasie znajdowała się w centralnej części. Kierownictwo firmy szukało nowego klienta. Apel skierowano do Głównej Dyrekcji Budownictwa Okrętowego. W 1964 r. Rząd sowiecki dokonał alokacji aktywów w celu udoskonalenia "delfina".

Cechy "delfinów"

Dane techniczne ZIL 135 P "Delfin" imponujące. Ciężar tego pojazdu wynosi 125 ton, w tym przypadku ładowność wynosi 10 ton, a wymiary "delfina" są dość duże. Długość wynosi 142 m, a szerokość 33 m. Wysokość pojazdu wynosi 31 m. Delfin ma korpus wykonany z włókna szklanego z poliestru. Z tego materiału wykonano poszycie wewnętrzne i zewnętrzne. Przestrzeń między tymi warstwami jest wypełniona pianką. Przestrzeń wewnątrz obudowy jest podzielona na trzy przedziały. Są odizolowane od siebie. Kabina załogi zapewnia miejsce dla 4 osób. W przestrzeni ładunkowej i pasażerskiej można przewozić 22 spadochroniarzy. Ponadto pojazd może przewozić ładunek. Zamiast pasażerów może zabrać na pokład 10 ton wagi. Ponieważ obudowa wykonana jest z włókna szklanego, nie można obawiać się pojawienia się korozji. Osobliwością tego przypadku było to, że z rozdartym otworem woda nie dostała się do ciągłego przepływu. Z powodu przebicia niejednorodnego włókna szklanego, płyn został spryskany dyszami. Jeśli takie rozbicie pojawi się w cieleblachy stalowej, woda wnika w silny strumień. Systemy dozowania wody praktycznie nie radzą sobie z taką szybkością napełniania. Biorąc pod uwagę cechy i modyfikacje takiego pojazdu, jak ZIL 135, można zrozumieć, dlaczego nazywa się legendarny. Jest to specjalna technika, która wciąż nie traci na znaczeniu. Jest używany na całym świecie.