Dzisiaj wśród zwykłych użytkowników jest tylko niewielki procent tych, którzy wiedzą, czym są serwery terminali, jak działają i do czego są wykorzystywane. Jednak nie ma w tym nic szczególnie skomplikowanego. Przyjrzyjmy się ogólnym pojęciom i praktycznym zastosowaniom przykładu konfiguracji środowiska, który jest oferowany przez serwer terminali 2012 R2. Najpierw jednak zacznijmy od teoretycznych koncepcji.

Co to są serwery terminali?

Na podstawie ogólnych tytułów w terminalu serwera (tymczasowego) odnosi się do jednej struktury komputera z odpowiednim oprogramowaniem, które można podłączyć komputery do wykonywania określonych zadań związanych z mocy obliczeniowej wszystkich terminali aktualnie aktywnego połączenia podczas Używanie zasobów komputera jest niemożliwe lub niewłaściwe.


Serwer terminali systemu Windows, i będą traktowane dokładnie można go rozłożyć obciążenie na wszystkich podłączonych urządzeń tak, że praca każdego systemu określonego zadania nie ma żadnego wpływu.

Zasady pracy

Pod względem tego, jak to wszystko działa, szczególnie w aspektach technicznych, do których nie będziemy się stosować. W najprostszym przypadku dowolny serwer terminali systemu Windows Server dowolnej modyfikacji można porównać do tego, co dzieje się podczas pobierania plików w sieciach równorzędnych (na przykład podczas pracy z torrentami).


Jak wiesz, pobieranie informacjitym większa jest liczba komputerów z całkowicie lub częściowo pobranymi plikami w określonym punkcie sieci. A więc tutaj. Im więcej zasobów obliczeniowych, tym szybszy i bardziej efektywny będzie efekt końcowy. Jedyną różnicą jest to, że w sieciach peer-to-peer komunikuje się on bezpośrednio między komputerami, aw opisanej sytuacji jest kontrolowany przez centralny serwer.

Praktyczne zastosowanie

W praktyce, na przykład, ten sam serwer terminali dla Windows 2012 - rzecz niezbędna, powiedzmy, gdy jest używana w oprogramowaniu korporacyjnym lub biurowym "1C".
Zaletą jest fakt, że platforma jest instalowana tylko na serwerze centralnym, a komputery klienckie w sieci, które współpracują z nią bezpośrednio przez połączenie zdalne. Innymi słowy, nie trzeba instalować programu na każdym terminalu komputerowym. Ale to wszystko teoria. Aby serwer terminali systemu Windows 2012 mógł działać na następujących modyfikacjach, musisz go najpierw skonfigurować. Zwykły użytkownik, nieobeznany ze wszystkimi zawiłościami takich działań, które mogą stanowić problem (jest to całkiem naturalne). Tymczasem nie ma nic szczególnie skomplikowanego i nadprzyrodzonego. Poniżej znajduje się instrukcja krok po kroku.

Konfigurowanie serwera terminali Windows Server 2012 r2

Przejdźmy do tego, że oprogramowanie (OS) na serwerze jest już zainstalowane. Dostęp do podstawowych ustawień dla wszystkich typów serwerów polega na wywołaniu środowiska CC na odpowiedniej ikonie pulpitu lubcommand servermanager.exe z menu Run Run (Win + R).


W głównym panelu w prawym górnym rogu znajduje się sekcja kontrolna, którą chcesz otworzyć i użyć szeregu ról i komponentów, a następnie uruchomione zostaną specjalne ustawienia "Master", które pomogą uprościć proces ustawiania podstawowych parametrów. W salonie opisów naciśnięty jest przycisk kontynuacji. Następnie zobaczysz okno wyboru dla typu instalacji, który zaleca aktywowanie linii instalacyjnej dokładnie dla ról i komponentów, a nie Pulpitu zdalnego. " Kolejnym krokiem jest skonfigurowanie serwera terminali do wybrania pożądanego serwera (z reguły będzie to jedyny serwer na serwerze) lub skorzystanie z wirtualnego dysku twardego. Druga opcja jest używana bardziej dla macierzy dyskowych RAID, więc aktywujemy pierwszą linię i wybieramy istniejący serwer.
Następnie musisz ustawić ustawienia roli serwera, w których nie musisz niczego zmieniać, z wyjątkiem ustawienia znacznika w usłudze pulpitu zdalnego. " Konfigurowanie komponentów powinno pozostawiać wszystko niezmienione i przejść do następnego kroku. Opisze role i czym jest. Po prostu naciska przycisk "Dalej". Nie musisz niczego zmieniać w instalacji komponentu ani w usługach "komputerów stacjonarnych", aw następnym kroku wskazane jest zaznaczenie przeciwnej linii licencjonowania i wyrażenie zgody na instalację dodatkowych komponentów. Dla węzła sesji, w taki sam sposób, w jaki należy się zgodzićinstalacji i dodatków w sekcji potwierdzenia, sprawdź automatyczną linię restartu serwera, jeśli to konieczne. Jeżeli wszystkie kroki zostały wykonane za pomocą następującego okna sekwencji pojawia się komunikat o pomyślnym zakończeniu instalacji i dodaniu wszystkich niezbędnych składników. Na tym etapie poprzednie ustawienie kończy się i naciśnięty jest przycisk wyjścia ("Zamknij"). boczna

Aktywacja serwera

Ale zadanie początkowych parametrów - nawet po prostu środku drogi. Aby serwery terminali dowolnego typu stały się w pełni operacyjne, muszą być aktywowane. W tym celu, „Fundusze” na górnym panelu, aby wybrać linię „License Manager”, zapytać serwer jest zainstalowany na aktywację do metod aktywizujących do ustanowienia „przeglądarka internetowa”, a następnie done przekierowany do strony internetowej firmy Microsoft, aby kontynuować działalność. To staje się aktywowaną linię serwera licencji, wprowadzone w następnym oknie o organizacji i kod produktu. Następnie poprawności wypełnienia, a następnie stworzy specjalny identyfikator do serwera skopiować i wkleić uruchomiony „Master” (on pozostał otwarty i aktywny). Tylko wtedy zobaczysz komunikat o pomyślnej aktywacji.

Ustawianie ról

Teraz musisz ustawić rolę na serwerze. Trzeba powtórzyć wszystkie powyższe czynności, ale na etapie wyboru usługi ról należy użyć sesje węzła ciąg. Po raz pierwszy możliwe jest nawiązanie połączeniaKlient RDS pulpitu zdalnego nie będzie działał.

Możliwe błędy i naprawa

Można zauważyć, że połączenie nie jest możliwe z powodu braku serwerów licencyjnych i skontaktować się z administratorem w celu nawiązania połączenia. Możesz to naprawić, używając komendy "mstsc /v address server /admin" (bez cudzysłowów). Może wyglądać tak: mstsc /v 213213143.178: 80 /admin. Następnie nastąpi połączenie z serwerem.

Diagnostyka i licencjonowanie

Umożliwia teraz wprowadzenie diagnozy dotyczącej licencjonowania. W tym celu w tej samej sekcji środków wykorzystywana jest linia startowa narzędzia diagnostycznego, po której będzie można upewnić się, że zainstalowane licencje nie są jeszcze dostępne. Możesz je zainstalować, modyfikując niektóre ustawienia polityki grupowej, których edytor chcesz nazwać poleceniem gpedit. Poprzez konfigurację, szablony administracyjne, komponenty systemu Windows, sekcję usług pulpitu zdalnego i witrynę sesji przechodzimy do katalogu licencji. W prawym górnym rogu znajduje się linia korzystania z określonych serwerów licencyjnych. Kliknij dwukrotnie menu edycji, zanotuj ciąg Enable (Enabled) i wprowadź nieco pola poniżej IP lub nazwę serwera licencyjnego. Zapisujemy zmiany i w tej samej sekcji przechodzimy do linii zadania trybu licencyjnego. Ponownie otwórz okno edycji, aktywuj usługę, a na wykresie trybu ustaw "On user" lub "On device". Różnica jest następująca. Na przykład istnieją cztery licencje. W pierwszymCzterech użytkowników będzie mogło łączyć się z serwerem, niezależnie od tego, do którego terminalu jest uzyskiwany dostęp. W drugim wariancie serwer będzie mógł łączyć się z nieograniczoną liczbą użytkowników, ale tylko z czterech terminali, dla których zainstalowane są licencje. Tutaj - do woli. Ponownie zapisz zmiany i zamknij edytor.

Ponowne uruchomienie

Na koniec, po zakończeniu wszystkich działań, zrestartuj serwer i skorzystaj z diagnostyki okresowej. Jeśli wszystkie ustawienia są ustawione prawidłowo, niezbędne licencje pojawią się w prawym okienku, a problem zniknie.

Zamiast posłowia

Tutaj jest krótki i wszystko na temat zrozumienia, jakie terminale są, do czego są przeznaczone i jak działają. Tutaj nacisk położono bardziej na część teoretyczną, ale na praktyczne ustawienie. Dla przeciętnego użytkownika ten materiał raczej nie będzie przydatny, ale jeśli to rozwiążesz, nie ma w tym nic trudnego. Ale początkujący administratorzy systemu będą mogli znaleźć przydatne informacje. Nawiasem mówiąc, wystarczy opanować tę technikę, a przy innych modyfikacjach problemy nie będą, ponieważ wszystkie są skonfigurowane w praktycznie identyczny sposób. Różnice mogą być nieistotne i tylko w drobnych szczegółach. Jeśli chodzi o zalecenia dotyczące lepszej obsługi platform, bardzo trudno jest tu coś przekazać, biorąc pod uwagę początkowe ustawienie zadania. Wydaje się jednak, że wersja z wersją 2012 r2 jest optymalna, przynajmniej dla tego samego "Księgowego 1C". Jednak esencja nie jest ważnaco dokładnie zostanie zainstalowane. Najważniejszą rzeczą tutaj jest zrozumienie podstawowych zasad stosowanych podczas ustawiania opcji i zwrócenie uwagi na sekcje aktywacji i licencjonowania. Jeśli właśnie na tych etapach ustawisz nieprawidłowe parametry lub wykonasz niektóre czynności niepoprawnie, nie będzie możliwe normalne działanie serwera lub oprogramowania zainstalowanego na nim i języka.