Od wielu dziesięcioleci używano odbiornika superproduktywnego, zwłaszcza w przypadku VHF i UHF, gdzie może on oferować prostotę schematu i stosunkowo wysoki poziom produktywności. Detektor ten był popularny w swojej wersji lampy próżniowej po raz pierwszy odbiór DVR w późnych latach 1950 - początku lat 60-tych. Następnie wykorzystano go w prostym obwodzie tranzystorowym. Taki projekt był przyczyną skwierczącego dźwięku wytwarzanego przez stacje radiowe CB 27 MHz. Dziś radio superregeneracyjne nie jest tak popularne, chociaż istnieje kilka aplikacji, które wcześniej były interesujące dla współczesnych.

Historia radiowa

Historia rozwoju nadreaktywnego odbiornika można prześledzić od najwcześniejszych dni jego wynalazku. W 1901 Reginald Fessenden w swoim odbiorniku użył niemodulowanego sygnału sinusoidalnego w przesunięciu częstotliwości od fal radiowych nośnej i od anteny do prostowania detektora kryształów.


Później, w latach I wojny światowej, radioamatorzy zaczęli wykorzystywać technologie radiowe zapewniające wystarczającą jakość i czułość transmisji. Inżynier Lucien Levy we Francji, Walter Schottky w Niemczech i wreszcie człowiek przypisywany technice superheterodyny, Edwinowi Armstrongowi, rozwiązał problem selektywności i zbudował pierwsze działające radio superregeneracyjne. Został wynaleziony w czasach, gdy radio było bardzo proste, a odbiornik superenergetyczny nie wystarczałte szanse, które dzisiaj są uważane za oczywiste. odbiornik superheterodynowy (superheterodyna) w Imieniu - naddźwiękowy bezprzewodowy odbiornik heterodyny, było ważnym krokiem na drodze do przodu w rozwoju nauki i techniki, chociaż początkowo nie miał szerokie zastosowanie, ponieważ może pomieścić wiele zaworów, rur i innych elementów wielkogabarytowych. A poza tym w tym czasie radio było bardzo drogie.

Podstawy super odbiornika

Supergeneracyjny odbiornik oparty jest na prostym radiu regeneracyjnym. Wykorzystuje on drugą częstotliwość oscylacji w cyklu regeneracji, która przerywa lub tłumi podstawowe wahania częstotliwości. Unikanie oscylacji zwykle działa na częstotliwościach powyżej zakresu audio, na przykład od 25 kHz do 100 kHz. Podczas pracy obwód ma dodatnie sprzężenie zwrotne, więc nawet niewielka ilość szumu spowoduje wahania systemu. Wyjście wzmacniacza częstotliwości radiowej w odbiorniku ma dodatnie sprzężenie zwrotne, to znaczy część sygnału wyjściowego jest podawana z powrotem do wejścia w fazie. Każdy obecny sygnał będzie wielokrotnie wzmacniany, co może prowadzić do zwiększenia poziomu sygnału tysiąc razy lub nawet więcej. Pomimo faktu, że wzrost stałej, można osiągnąć poziom zbliża się do nieskończoności, przy użyciu metod takich wahań punktów zwrotnych w superreheneratyvnoho odbiornika w radiu na baterie. Regeneracja wprowadza negatywny rezystancję w obwodzie, co oznacza, że ​​całkowita rezystancja dodatni maleje. A ponadto, ze wzrastającym zyskiemzwiększa się selektywność programu. Kiedy obwód działa ze sprzężeniem zwrotnym, tak że generator działa wystarczająco w obszarze oscylacji, występuje wtórna oscylacja niskiej częstotliwości. Niszczy częstotliwość oscylacji o wysokiej częstotliwości.
Koncepcja została pierwotnie odkryta przez Edwina Armstronga, który wymyślił termin superodnowienie. Ten rodzaj radia nazywany jest supergeneracyjnym odbiornikiem lamp. Taki schemat był stosowany we wszystkich formach radia od krajowych stacji radiowych do telewizorów, precyzyjnych tunerów, profesjonalnych stacji radiowych, satelitarnych stacji bazowych i wielu innych. Niemal wszystkie odbiorniki radiowe, a także telewizory, odbiorniki krótkofalowe i radiotelefony komercyjne wykorzystywały zasadę superheterodyny jako podstawę pracy.

Korzyści z nadajnika

Superheterodyne radio ma kilka zalet w stosunku do innych form radia. Ze względu na swoje zalety, super-generujący odbiornik tranzystorowy pozostaje jedną z najbardziej zaawansowanych metod stosowanych w technologii radiowej. I pomimo faktu, że dzisiaj na czoło wysuwają się inne metody, odbiornik supremt jest nadal szeroko stosowany, biorąc pod uwagę funkcje, jakie może zaoferować:

Zamknięcie selektywności. Jedną z głównych zalet odbiornika jest bliskość selektywności, którą może zaoferować.

Korzystanie z filtrów o stałej częstotliwości może zapewnić wysokiej jakości wyłączenie sąsiedniego kanału.

Możliwość otrzymania kilku trybów.

Dzięki topologiita technologia odbiornika może zawierać wiele różnych typów demodulatorów, które są łatwe do dostosowania do wymagań.

Odbiera sygnały o bardzo wysokiej częstotliwości.

Fakt, że odbiornik supergeneracyjny wykorzystuje technologię mieszania na tranzystorze polowym, oznacza, że ​​większość przetwarzania odbiornika odbywa się przy niższych częstotliwościach, umożliwiając odbiór sygnałów o wysokiej częstotliwości. Te i wiele innych korzyści oznacza, że ​​odbiorca był popyt nie tylko z nadejściem radiografii, ale pozostanie tak przez wiele lat.

Odbiornik supergeneracyjny w tranzystorze polowym

Rozumiem. Zasada nadreaktywnego odbiornika jest następująca. Sygnał podniesiony przez antenę przechodzi do odbiornika i wchodzi do miksera. Inny lokalnie generowany sygnał, często określany jako lokalny generator, jest podawany do innego portu miksera i dwa sygnały są mieszane. W wyniku tego generowany jest nowy sygnał o całkowitej i różnicowej częstotliwości. Wyjście jest przesyłane do tak zwanej częstotliwości pośredniej, gdzie sygnał jest wzmacniany i filtrowany. Dowolny z transformowanych sygnałów, które wpadają w pasmo filtru przechodzi przez filtr, a także będzie wzmacniany przez stopnie wzmacniacza. Sygnały wykraczające poza szerokość pasma filtra zostaną odrzucone. Konfiguracja tunera odbywa się po prostu poprzez zmianę częstotliwości lokalnego generatora. Zmienia to częstotliwość sygnału wejściowego, sygnały są przekształcane i mogą przechodzić przez filtr.

Konfiguracja odbiornika superreheneratyvnoho

Pomimo, że jest bardziej skomplikowane niż inne rodzaje radia, ale ma tę zaletę, z punktu widzenia produktywności i selektywności. W ten sposób, ustawienia można usunąć niechciane sygnały skuteczniej niż inne ustawienia TRF (Tuned Radio Frequency) lub stacje, które zostały wykorzystane w pierwszych dniach radia.

Podstawowe pojęcia i teorii leżących u podstaw radia superheterodyna, w tym procesu mieszania. Pozwala to na przesyłanie sygnałów z jednej częstotliwości do drugiej. Częstotliwość wejściowa jest często nazywany wejście RF, natomiast lokalnie generowane generator sygnału o nazwie lokalnego oscylatora i częstotliwość wyjściową nazwie częstotliwości pośredniej, gdyż znajduje się pomiędzy HF i audyochastotamy. Schemat blokowy podstawowego odbiornika nadnormatywnego na jednym tranzystorze jest następujący. Mieszanie chwilowej amplitudy obu sygnałów wejściowych (F1 i F2) pomnożone, powodując częstotliwości sygnału wyjściowego (F1 + F2) i (f1 - f2). To pozwala na szybkość transferu przychodzącego do stałej stopie, gdzie może być skutecznie filtrowane. Zmiana częstotliwości lokalnego generatora umożliwia dostosowanie odbiornika do różnych częstotliwości. Sygnały o dwóch różnych częstotliwościach mogą być odbierane na pośrednich etapach. Tuning RF usuwa jeden i akceptuje inny. Gdy sygnały, to mogą one powodować niepożądane zakłócenia maskowania niezbędne sygnały jeśli występuje jednocześnie w sekcji pośredniej częstotliwości. Często niedrogie lokalne stacje radiowe oscylator harmoniczny może monitorować różne częstotliwościprowadzi do zmiany heterodyny, gdy tuner jest dostrojony.
Ogólny schemat blokowy superre-neracyjnego odbiornika na jednym tranzystorze pokazuje główne bloki, które mogą być stosowane w odbiorniku. W bardziej złożonych radiotelefonach dodatkowe demodulatory zostaną dodane do schematu bloku podstawowego. Ponadto, niektóre superheterodyne radia mogą mieć dwie lub więcej transformacji, aby zapewnić zwiększoną wydajność w celu poprawy działania elementów obwodu, można zastosować dwie lub nawet trzy transformacje. Gdzie:

stroik tuningowy jest zmienną o wartości 15 pF;

Cewka "L" to nic innego jak 2 "metalowy drut 20" zakrzywiony "w kształcie" U ".

Radio FM (88-108 MHz) wymaga większej indukcyjności, a dolna połowa pasma (około 109-130 MHz) będzie wymagać mniej, ponieważ jest wyższa niż pasmo FM.

Automatyczna regulacja wzmocnienia 27 MHz

Uważa się, że nadprodukujący odbiornik o częstotliwości 27 MHz wyrósł z potrzeby czasu militarnego w bardzo prostym urządzeniu jednorazowym z dużym dodatnim sprzężeniem zwrotnym. Rozwiązaniem było umożliwienie alternatywnego wzrostu oscylacji o zestrojonej częstotliwości i tłumienie pod kontrolą drugiego (wyłączenia) generatora pracującego przy niższej częstotliwości radiowej. Pozytywne sprzężenie zostało wprowadzone przez zmienny potencjometr, który został użyty w następujący sposób. Sygnał będzie zwiększał głośność, dopóki wzmacniacz częstotliwości radiowej nie zacznie się zmieniać. Chodziło o to, aby znieść kontrolę, dopóki nie ustąpią fluktuacje.Jednak zazwyczaj występowała znacząca histereza między sytuacją a efektem. Wzrost wydajności można osiągnąć tylko wtedy, gdy promocję przerwano na krótko przed fluktuacjami, wymagając umiejętności i cierpliwości. W tym urządzeniu, przestrajalny wzmacniacz zaczyna oscylować podczas półfalowej fali kształtu oscylatora. Kiedy "część" części cyklu hartowania jest włączona, oscylacje wzmacnianego wzmacniacza rosną wykładniczo od szumu obwodu. Czas osiągnięcia tych oscylacji do pełnej amplitudy jest proporcjonalny do wartości skonfigurowanego obwodu Q. Dlatego też, w zależności od częstotliwości generatora wygaszania, wahania częstotliwości sygnału mogą osiągnąć pełną amplitudę (tryb logarytmiczny) lub zostać obrócone (tryb liniowy). W przypadku modeli sterowania radiem zastosowano trzy główne typy odbiorników nadrzędnych o częstotliwości 27 MHz: sztywny odbiornik zaworu, miękki odbiornik zaworu i odbiornik oparty na tranzystorze. Typowy schemat obwodu odbiornika sztywnego zaworu pokazano na rysunku.