W połowie lat 20. ubiegłego wieku zaczęto produkować ciężarówki AMO F15 w AMO (Moskwa). Ale zakład nie był w stanie sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu ZSRR na ciężarówki. Dlatego w Niżnym Nowogrodzie rozpoczęła się budowa nowej dużej fabryki samochodów. Amerykańska firma Ford została partnerem w budownictwie. Już na początku 1932 r. Fabryka wypuściła pierwsze ciężarówki GAZ-a AA, stworzone na bazie Ford-AA.

Importowane banały

W latach 20-30 kilka krajów stało się popularnymi trzyosiowymi ciężarówkami. Takie ciężarówki były często używane jako maszyna wojskowa. Związek Radziecki importował z Francji i Wielkiej Brytanii maszyny wykopujące do pracy w Azji Środkowej. Podstawowy samochód Ford-AA miał modyfikację z dwoma tylnymi mostami, wyprodukowanymi przez Tymkena, który był dostawcą elementów podwozia dla fabryk Forda. Dzięki trzeciemu mostowi zwiększono udźwig maszyny do 2-25 ton.


Już w 1930 r. Związek Radziecki zakupił kompletne zestawy części do montażu tysiąca ciężarówek Ford-Tymken. W ZSRR na podstawie tych podwozi zostały opracowane i seryjnie produkowane samochody pancerne BAI i BA-3.

Stworzenie wersji krajowej

Wkrótce w Instytucie Nati, korzystając z konstruktywnych rozwiązań Ford-Timken, opracowano krajowy wariant trójkołowego pojazdu ciężarowego o nazwie GAZ-AAA. W porównaniu do amerykańskiego odpowiednika, nieco rozszerzony został tor tylnych kół i podstawa tylnego wózka.Zmieniono konstrukcję zawieszenia wózka. Produkcja seryjna rozpoczęła się pod koniec 1934 roku i trwała do lata 1943 roku. Jednak pojedyncze samochody zostały zebrane na początku 1944 r. Z dostępnych części. W sumie wydano prawie 374 000 egzemplarzy na pokładzie pojazdu oraz kilka podwozi do samochodów pancernych i autobusów. Zdjęcie GAZ-AAA z wczesnej serii przedstawiono poniżej. Podwozie ciężarówki zostało użyte do budowy autobusu GAZ 05-193 i środkowych samochodów pancernych BA-6 i BA-10.

Cechy konstrukcyjne

Główną różnicą między podwoziem GAZ-AAA jest tylny wózek stabilizatora. Konstrukcja wózka składała się z dwóch mostów z przejściem ślimakowym i czterech sprężyn w postaci połowy elipsy. Przekładnia składała się z czterobiegowej skrzyni biegów i dodatkowej dwubiegowej skrzyni biegów. Skrzynia biegów miała bezpośredni i dolny bieg.

Dzięki przekładni można było zwiększyć zasięg trakcji i poprawić charakterystykę terenową GAZ-AAA. Wywarł pozytywny wpływ na przejezdność i koła dodatkowej osi. Rama trójkołowego samochodu miała swoje własne wozy. Aby schłodzić więcej ciepła, zastosowano grzejnik o zwiększonej powierzchni wymiennika ciepła. Zwiększenie powierzchni osiągnięto kosztem dodatkowych serii rur. Zmieniono i wachlarz silnika - zamiast prostych wariantów dwóch tłoków zastosowano bardziej wydajne, z czterema ostrzami. Koła zapasowe umieszczono pod drewnianą platformą nadwozia. Platforma została powiększona o 100 mm, aby zapewnić więcej kół tylnego kołapoprzeczne pręty ustalające. Ponieważ nośność maszyny wynosiła 2 tony, pręty te były wykonane z grubszych desek. W rozszerzonej szczelinie pod tylną platformą znajdowało się duże pudełko z przyrządami, które przechodziło przez całą szerokość samochodu.

Modernizacja maszyny

Maszyny pierwszych lat produkcji zostały wyposażone w 40-osobowy silnik gaźnika. Aby poprawić charakterystykę techniczną GAZ-AAA od 1937 r., Wyposażono je w zmodernizowany silnik o mocy 50 koni mechanicznych z gaźnikiem z samochodu M1. Nastąpiło zjednoczenie układu kierowniczego dla wszystkich samochodów GAZ. Maszyna została wyposażona w hamulec postojowy typu tarczowego, umiejscowiony na wale wyjściowym skrzynki rozdzielczej. Jako eksperyment pod platformą zmodernizowanych samochodów GAZ-AAA próbował zainstalować dodatkowy 60-litrowy zbiornik na paliwo. Paliwo było pompowane z niego do głównego zbiornika. Była prototypowa rozszerzona platforma ze wzmocnioną ramą. Maszyny z tym kompleksem osiągnięć miały półoficjalne oznaczenie GAZ 30. Dalsze eksperymenty rozwojowe nie zostały otrzymane.

Serial zmiany 1938-41 lat

W latach przedwojennych W projekcie GAZ-AAA stale wprowadzane zmiany i korekty. Tak więc od 1940 r. Samochody mają ujednolicone urządzenie holownicze z tyłu ramy. Mniej więcej w tym samym czasie koła zapasowe zostały przeniesione z miejsc pod platformą w przednich kieszeniach. Do tego czasu wprowadzenie przednich haków holowniczych, zamontowanych na drzewcachramki

uproszczonego modelu

Po rozpoczęciu wojny była znacznie pogarsza sytuację przy zasilaniu blachy stalowej o wysokiej jakości wymaganej do tłoczenia skrzydła i innych szczegółów. Dlatego projektanci zakładu opracowali uproszczoną wersję kabiny ciężarówki. Do produkcji kabin użyto zwykłego żelaza do pokryć dachowych. Wszystkie zmiany w czasie wojny wprowadzano stopniowo, ponieważ zużyto części zamienne. Przednia ściana kabiny, panel przyrządów i maska ​​silnika pozostają niezmienione. Tylna ściana kabiny była nieco wyższa niż oparcie fotela kierowcy i miała wzmacniacz rurowy na zewnętrznej krawędzi. Druga część tylnej ściany została wykonana z plandeki i przymocowana do wzmacniacza oraz drewnianej ramy dachu. Dach również był wykonany z plandek. Wizjer nie był umieszczony nad przednią szybą. Zamiast drzwi były trójkątne kołki po bokach siedzenia. Kolejną dziurę można zamknąć dwoma płóciennymi materiałami, połączonymi skórzanymi rzemieniami. Stoiska wykrawające zastąpione są deskami z 2-3 desek. Nogi służyły jako wsparcie dla skrzydeł i miały dodatkowy wspornik montażowy. Widok ogólny salonu GAZ-AAA - na zdjęciu poniżej.
Skrzydła były prostokątne i miały wiele punktów w rogach spawania. Samochody zostały wyposażone w jeden reflektor od strony kierowcy. Winda kabinowa składała się z dwóch części i można ją było łatwo wymienić. Do jego zastąpienia można użyć zwykłego szkła okiennego. w kierunku końca 1942 roku rozpoczęła wyposażenie maszyny z przesuwnych drzwi drewniane szyby. W 1943 rokuzaczął używać dwóch świateł off-road na GAZ-67. kabiny płótno z powrotem do pivtoratonnyh używane ciężarówki GAZ AA i po wojnie, aż do końca postępowania w 1949 r.

Praca

Wiele zbudowany GAZ-AAA dostarczane do Armii Czerwonej. Często zamiast Platforma powstała różne warsztaty naprawcze. Podwozie użyty do zainstalowania maslozapravochnыh (model M3-38) i benzyny (B3-38) zbiorniki. Innym obszarem zastosowania maszyny było stworzenie mobilnych systemów radiowych dla wczesnego wykrywania celów RUS-2. W połowie lat 30. podnośniki stworzył instalację samobieżne Su-12 jest aktywnie używany w walkach nad jeziorem Khasan, cel Khalkhin podczas wojny z Finlandią. Już w czasie wojny na podwoziu GAZ-AAA ustanowić system salwa ognia BM-13 „Katiusza”. Autobus GAZ 05-193 został wydany w 1939 roku przez wojska. Był on używany jako personel medyczny i podwoziem transportowym do produkcji przenośnych laboratoriów bakteriologicznych (higiena, itd. D.). Część GAZ-AAA i dostaliśmy służby cywilnej, ale wojna został zmobilizowany do wojska. Przetrwanie wystarczająco długo maszyn eksploatowanych w gospodarce w różnych pojemnościach. Na wywóz kłód używanych samochodów, przyczep GAZ-AAA, który pracował z rozpuszczenia. Do tej pory tylko trzy przetrwały trójosiowy pojazdu, które są w muzeach na całym Rosji.