John Romero jest programistą z wykształcenia i projektantem gier z powołania. Posiada tytuł prawdziwie kultowej osobowości w branży gier i dzieli się popularnością takich gigantów jak Meyer i Molina. Romero zawsze zabierał nie ilość, ale jakość. Pomimo faktu, że za nim nie jest tyle projektów, wszystkie mają dobrą reputację.
Wczesna biografia i pierwsze twórcze kroki
John Romero urodził się 28 października 1967 roku. Jego pierwsza gra została napisana w 1984 roku - wtedy projekt był tylko programem w wersji papierowej. Publikacja dzieła zajęła popularny magazyn inCider w tym czasie. Wkrótce John wziął udział w konkursie wśród utalentowanych programistów, gdzie zdobył swoje pierwsze zwycięstwo.
Rozwój przemysłowy rozpoczął się w 1987 r., Kiedy Romero rozpoczął pracę w OriginSystems. Zadaniem projektu, nad którym John pracował, było jeździć na RPG o nazwie 2400 AD z komputera na komputer Apple II Commodore64. Nieco później, projekt ten został odwołany, a Romero został przeniesiony na Newrule Floors, która w tym czasie była zaangażowana w Space Rogue. W końcu John Romero postanowił stworzyć własne studio, które nazywało się InsideOutSoftware. Oprócz Romero, zawierał innych utalentowanych programistów, w tym przyjaciela Johna - Lane Rausa. Po chwili Romero i Raus postanowili opuścić ściany studia i rozpocząć budowanie własnej firmy. Pod ich skrzydłami powstało kilka ciekawych projektów, wśród których można natychmiast zauważyć wydanie ZappaRoidsna 3 komputerach, a także opracowanie powłoki graficznej do gier na Apple II.
Dalsze działania zawodowe
Jego pierwszy własny projektant firmą gier komputerowych pozostawionych w 1989 roku W marcu tego samego roku wstąpił Softdisk, gdzie spotkał się po raz pierwszy z John Carmack. Kilka lat później Carmack, Romero i inny heymdyzayner Dlatego Hall pożegnał się Softdisk'om i założył nową firmę o nazwie Id Software.
Praca Id Software było związane z tworzeniem i rozwoju układu zabezpieczającego. Projekt ten, jak Wolfenstein 3D, jest nadal uważane za pierwszy „prawdziwy” shooter kult Doom udało się przyciągnąć uwagę nie tylko od gatunku, ale również platformą do gier IBM PC oraz Quake był pierwszym prawdziwie trójwymiarowy First Person Shooter (nie psevdotrehmernыm, jak było wcześniej popularne). Udane współzałożycielami nad poważnych różnic, następnie Carmack i Romero poszedł na różnych ścieżkach. Od tej chwili John Romero udało się ustalić kilka nowych studio i edytować więcej niż jedną pracę. Niestety jego kolejne projekty nie były w stanie zdobyć szczególnej popularności w branży. Praca w idSoftware wciąż pozostaje "złotym okresem" pracy Romero.
W życiu osobistym Johna Romero
Jego pierwsza żona, Kelly Mitchell, John spotkał się w 1987 roku w czasie Romero pracował w sieci restauracji obsługa „Burger King”. W małżeństwie, para miała dwoje dzieci, ale para mieszkaliśmy razem nie długo i wkrótce zniknie.
W 1990 Romero spotkał się ze swoim przyjacielemjego żona - Elizabeth Ann McColl, która urodziła jego córkę. Po rozwodzie z Elizabeth, John również udało się nawiązać związek z cyber-sportowcem o imieniu Steve Keys. Ten ostatni był najpopularniejszy po pokonaniu Johna w meczu Quake'a. Ich romans trwał około 5 lat, aw 2004 Romero zdecydował się ponownie ożenić, ale już na nowej ukochanej Raluk Alexandra Pless. Po 6 latach życia rodzinnego para dobiegła końca. Do tej pory wiadomo, że John Romero jest szczęśliwy w małżeństwie ze swoim odpowiednikiem Brando Romero.
Fakty o życiu i pracy
W 1984 roku John wydał swoją pierwszą książkę zatytułowaną "Wyszukiwanie zwiadowcze".
Rok 1987 stał się rokiem wydania Romero pierwszego komercyjnego projektu (2000 AD).
Bohater plakatów gry Doom zawdzięcza własną zniewagę Romero. Podczas pracy na okładce idSoftware skontaktowało się z ilustratorem Donem Punchatchiem i zatrudniło modela, którego zadaniem było właśnie przedstawienie bohatera. John Romero podzielił się swoją wizją bohatera: bohater musiał stanąć na skale i strzelać z tłumów demonów. Wdrożenie koncepcji było trudne, a postać, pomimo wszelkich wysiłków, nie była w stanie zbliżyć się do niezbędnego obrazu. Potem John zdjął koszulkę uzbrojoną w pistolet z zabawkami i powiedział modelowi, by przedstawił demona, który chwycił bohatera za rękę. Ostatecznie to pozowanie Rominga miało być zrobione kanonicznie, mocując je na ostatniej okładce.
