Zanim zaczniesz tworzyć arkusz kalkulacyjny SQL, musisz zdefiniować model bazy danych. Aby zaprojektować schemat ER, w którym można zdefiniować istotę, atrybuty i połączenia.
Podstawowe pojęcia
Esencje to przedmioty lub fakty, których informacje powinny być przechowywane. Na przykład pracownik firmy lub projekty wdrażane przez przedsiębiorstwo. Atrybuty to komponent, który opisuje lub kwalifikuje istotę. Na przykład atrybut istoty "pracownika" - płaca, a atrybut istoty "projektu" - szacowany koszt. Komunikacja - powiązanie dwóch elementów. Może być dwukierunkowy. Istnieje również połączenie rekurencyjne, czyli połączenie istoty z samą sobą.
Konieczne jest również określenie kluczy i warunków, w których zachowana zostanie integralność bazy danych. Co to znaczy? Innymi słowy, istnieją ograniczenia, które pomogą utrzymać bazę danych we właściwej i uzgodnionej formie.
Przejście z wykresu awaryjnego do modelu tabeli
Reguły przejścia do modelu tabeli:
Konwersja wszystkich encji w tabeli.
Konwertuj wszystkie atrybuty w kolumnie, tzn. Każdy atrybut jednostki musi być wyświetlony w nazwie kolumny tabeli.
Wszystkie łącza są przekształcane na klucze zewnętrzne.
Utwórz tabelę SQL.
Tworzenie bazy danych
Najpierw musisz uruchomić serwer MySQL. Aby go uruchomić, musisz przejść do menu Start, następnie w "Programy", następnie w MySQL i MySQL Server, wybierz MySQL-Command-Line-Client. Aby utworzyć bazę danychużywane jest polecenie Utwórz bazę danych. Ta funkcja ma następujący format: CREATE DATABASE to nazwa database_data. Ograniczenia dotyczące nazwy bazy danych są następujące:
długość wynosi do 64 znaków i może zawierać litery, cyfry, symbole i "";
Nazwa nie może zaczynać się od cyfry, ale musi zawierać litery.
Należy również pamiętać o ogólnej zasadzie: każde żądanie lub polecenie kończy się ogranicznikiem. W SQL jest akceptowany jako separator do użycia średnika. Serwer musi określić, która baza danych będzie działać. Do tego służy operator USE. Ten operator ma prostą składnię: USE i database_name.
Tworzenie tabeli SQL
Tak więc tworzona jest zaprojektowana przez model baza danych, a serwer dokładnie określa, w jaki sposób powinna z nią pracować. Teraz możesz zacząć tworzyć tabele SQL. Istnieje język do definiowania danych (DDL). Służy do tworzenia tabeli MS SQL, a także do definiowania obiektów i pracy z ich strukturą. DDL zawiera zestaw poleceń.
Serwer SQL Tworzenie tabeli
Używając tylko jednego polecenia DDL, możesz tworzyć różne obiekty bazy danych, zmieniając ich parametry. Aby utworzyć tabelę SQL, używana jest komenda Utwórz tabelę. Format tt następująco: CREATE TADLE nazvanye_tablytsы (nazvanye_stolbtsa1 typ danych [domyślnie wyrażenie] [ohranychenye_stolbtsa] _stolbtsa2 Typ Nazwa danych [DEFAULT wyrażenie] [ohranychenye_stolbtsa] [ohranychenyya_tablytsы)].
To powinno być więcej, aby opisać składnię tego polecenia:
Nazwa tabeli, powinny mieć długość do 30 znaków i zaczynaćlitery Dozwolone są tylko znaki alfabetu, znaki i znaki "_", "$" i "#". Cyrylica jest dozwolona. Co ważne, nazwy tabel nie należy dopasować nazwy innych obiektów ze słowami zastrzeżonymi serwera bazy danych, takie jak kolumna tabeli, indeks, i tak dalej. D.
Dla każdej kolumny należy określić typ dane. Jest standardowy zestaw, z którego korzysta większość. Na przykład Char, Varchar, Number, Date, Type Null itp.
Domyślnie można ustawić wartość domyślną. Zapewnia to, że tabela nie ma niepewnych wartości. Jak to zrozumieć? Wartością domyślną może być znak, wyrażenie, funkcja. Należy pamiętać, że domyślny typ danych musi być zgodny z typem danych wprowadzanych w kolumnie.
Limity dla każdej kolumny służą do wdrożenia warunków integralności danych na poziomie tabeli. Nadal istnieją niuanse. Zabronione jest usuwanie tabeli, jeśli w zależności od niej istnieją inne tabele.
Praca z podstawą
W celu realizacji dużych projektów często trzeba utworzyć wiele baz danych, a każdy wymaga wiele tabel. Oczywiście nie jest możliwe zachowanie wszystkich informacji w nagłówku dla użytkowników. W tym celu można wyświetlić strukturę baz danych i tabel w nich. Istnieje kilka poleceń, a mianowicie:
POKAŻ BAZY DANYCH - Pokazuje wszystkie utworzone bazy danych SQL na ekranie;
POKAŻ TABELE - wyświetla listę wszystkich tabel dla bieżącej bazy danych wybranych za pomocą polecenia USE;
DESCRIBE table name - pokazuje opis wszystkich kolumntabele
ALTER TABLE - pozwala zmienić strukturę tabeli.
Ostatnie polecenie pozwala na:
dodaje się do ograniczeń stołowych lub kolumn;
zmienić istniejącą kolumnę;
usunąć kolumnę lub kolumny;
usuwają ograniczenia integralności.
Składnia tego polecenia jest następujący: T abela ALTER nazvanye_tablytsы {[ADD nazvanye_stolbtsa lub ograniczenia] | [Zmień nazvanye_yzmenyaemoho_stolbtsa] | [UPUŚĆ nazvanye_udalayaemoho_stolbtsa (CQ)] | [UPUŚĆ udalyaemoe_ohranychenye] | [{ENABLE | DISABLE} CONSTANT restriction_name} |}. Istnieją inne polecenia:
RENAME - zmień nazwę tabeli.
TRUNCATE TABLE - usuwa wszystkie wiersze z tabeli. Funkcja ta może być wymagana, gdy to konieczne, aby ponownie wypełnić tabelę, i zachować poprzednie dane nie jest konieczne.
Istnieją również sytuacje, w których struktura bazy danych uległa zmianie, a tabelę należy usunąć. Do tego dochodzi polecenie DROP. Oczywiście, musimy wstępnie wybrać bazę danych, z której chcesz usunąć tabelę, jeśli różni się od obecnego. Składnia polecenia jest dość prosta: DROP TABLE to nazwa tabeli.
W SQL Access tworzenie tabel i ich zmiany są wykonywane za pomocą tych samych poleceń, które wymieniono powyżej. Za pomocą CREATE TABLE możesz utworzyć pustą tabelę, a następnie wypełnić ją danymi. Ale to nie wszystko. Możesz także natychmiast utworzyć tabelę z innej tabeli. Jak to jest Oznacza to, że możliwe jest zdefiniowanie tabeli i wypełnienie jej danymi innej tabeli. Do tego dochodzi specjalne słowo kluczowe AS. Składnia jest bardzo prosta
TWORZENIE nazwa tabeli _tablytsы [(opredelenye_stolbtsov)] jako podzapytaniu;
definition_stolbtsov - nameskolumny, reguły integralności kolumn nowo utworzonej tabeli i wartość domyślną;
podzapytanie - zwraca następujące wiersze, które należy dodać do tabeli.
Tak więc takie polecenie tworzy tabelę z pewnymi kolumnami, wstawia wiersze zwrócone w zapytaniu.
Tabele tymczasowe
Tabele tymczasowe to tabele, które są wymazywane pod koniec każdej sesji lub wcześniej. Służą do rejestrowania wartości pośrednich lub wyników. Mogą być używane jako tabele robocze. Możesz zdefiniować tymczasowy w dowolnej sesji i możesz używać ich danych tylko w bieżącej sesji. Tworzenie tymczasowych tabel SQL jest podobne do zwykłego przy użyciu polecenia CREATE TABLE. Aby pokazać systemowi tabelę tymczasową, należy użyć parametru GLOBAL TEMPORARY.
We wniosku określono ON COMMIT żywotność takiej tabeli danych i może wykonać następujące czynności:
Usuwanie wierszy -ochystyty tabeli tymczasowej (usuń wszystkie sesje transmisji danych) po zakończeniu każdej transakcji. Zwykle ta wartość jest używana domyślnie.
PRESERVE ROWS - zostawiają dane do wykorzystania w następnej transakcji. Można również wyczyścić tabelę dopiero po sesji. Ale są funkcje. Jeśli nie było się cofnąć transakcji (rollback), zostaną zwrócone do tabeli na końcu poprzedniej transakcji.
Składnia utworzenie tymczasowego tabela może być przedstawiony następująco: CREATE [Global CZASOWY] Tabela _tablytsы typ danych nazwę (_stolbtsa1 [DEFAULT wyrażenie] [ohranychenye_stolbtsa]nazwa typ danych _stolbts2 [DEFAULT expression] [table_strap], [table_constraint]).
