System operacyjny Linux jest znany na całym świecie. Większość niedoświadczonych użytkowników korzysta z dystrybucji Ubuntu, ponieważ jest prosta i darmowa. Jednak, chociaż inne dystrybucje są również bezpłatne, są mniej popularne. Instalacja Gentoo może być dość skomplikowana. Ale zgodnie z naszymi instrukcjami, na pewno wszystko się ułoży.

Co to jest Gentoo Linux?

Jest to dystrybucja znana z szerokiego zakresu funkcji, złożoności i możliwości dostosowywania. Należy jednak zauważyć, że nie jest ona dostępna dla wszystkich, aw pracy będzie musiała aktywnie uwzględniać mózgi, ponieważ bez specjalnej wiedzy nie będzie można korzystać z pełnej funkcjonalności tego systemu operacyjnego. Często będziesz musiał przejść do różnych instrukcji, ale to jest po. Należy pamiętać, że instalowanie pakietów w Gentoo pochodzi ze źródeł przy użyciu specjalnego narzędzia PORTAGE. Jest to bardziej skomplikowane, ale użytkownik może wybrać pakiety i funkcje do zainstalowania.


W zależności od ilości montażu instalacja może trwać bardzo krótko (kilka minut) lub może potrwać kilka dni.

Zalety i wady

Uważa się, że Gentoo Linux jest najszybszą dystrybucją. Ale wszędzie i zawsze są pewne wady. Gent (lub Gentoo) odnosi się do źródłowych dystrybucji Linuksa, co zwiększa szybkość pracy. Ale często zaoszczędzony czas musi spędzić na długiej instalacji (czytaj: kompilacja) pakietów. Jedną z kluczowych cech Gentoo jest optymalizacja sprzętu. Osiąga się to poprzez flagi USE(o nich będą informacje poniżej), optymalizacja i montaż programów z wyjścia, łączenie /dezaktywowanie różnych modułów.


Główną zaletą dystrybucji jest zdolność do robienia z niej czegokolwiek. Dzięki Portage Gen może również stać się zwykłym serwerem lub stacją roboczą. Drugim plusem jest elastyczność aplikacji. Ta dystrybucja jest wieloplatformowa i działa z każdą architekturą procesora. System został już pomyślnie przeniesiony do następujących architektur:

X86.

X64.

ARM.

PowerPc970.

PowerPC.

Dec Alpha.

IBM /390.

68K.

Sparc.

PA-RISC.

MIPS.

SuperH.

PowerPC G5.

Gentoo jest również chronione przed różnego rodzaju zagrożeniami. Aktualizowanie pakietów jest bardzo szybkie, podobnie jak łatanie luk w zabezpieczeniach. Istnieje wiele witryn z nieformalnymi kolekcjami programów i oficjalnych kolekcji binarnych. Jako niedociągnięcie wspomnimy o procesie instalacji Gentoo. Dla początkujących użytkowników, którzy nie mieli doświadczenia w korzystaniu z tej dystrybucji, będzie to trudne. Ale dzięki instrukcjom wszystko wyjdzie.

Jak zainstalować Gentoo? Instrukcja

Aby rozpocząć, należy zainstalować na komputerze dystrybucję Ubuntu. Potrzebujesz uprawnień administratora, więc upewnij się, że tam są. Musisz także połączyć się z Internetem. Pierwszym krokiem jest zainstalowanie chroota Gentoo. Można to zrobić na dwa sposoby:

W wierszu polecenia wpisz: sudo apt-get install dchroot debootstrap.

Użyj Synaptic do zainstalowania pakietów debootstrap i dchroot. Jest to konieczne, aby Linux myśli, że jego "macierzysty" katalog różni się od zwykłego.

Teraz musimyredystrybuuj partycje dyskowe lub twórz nowe, jeśli jest wolne miejsce. Ale praca z sekcjami musi być ostrożna, ponieważ istnieje ryzyko utraty wszystkich danych. Wiele forów pisze, że lepiej jest mieć wiele różnych sekcji. Przynajmniej potrzebujesz głównej sekcji (/), a także sekcji /boot /var. Chociaż wciąż istnieje /swap (używane do wymiany) i home /home.
Po utworzeniu nowych sekcji formatujemy je. Dla partycji /boot, /home, main (/), /var musisz użyć pliku ext3 lub reiser2. Teraz tworzymy foldery /mnt /gentoo. Dla każdej utworzonej sekcji potrzebujemy własnego folderu. Zainstaluj tutaj nowe sekcje. Aby to zrobić, w wierszu poleceń piszemy:

sudo mount /dev /sda5 /mnt /gentoo.

sudo mount /dev /sda6 /mnt /gentoo /home.

Sekcje sda5 i sda6 będą zawierać katalogi główne i domowe. Upewnij się, że data jest ustawiona poprawnie. Jeśli nie, możesz ustawić poprawną datę za pomocą polecenia i składni: date MMDDhhmmYYYY. Teraz otwórz przeglądarkę i przejdź do strony pobierania dystrybucji. Tam szukamy odpowiedniego lustra dla twojej lokalizacji. Z katalogu releases /ia64 /2008.0 /stages ładujemy archiwum tar-stage3. Teraz przenieś archiwum do folderu Gentoo. Robimy to za pomocą polecenia: mv stage3 * .bz2 * /mnt /gentoo. Przechodzimy do tego katalogu (cd /mnt /gentoo) i sprawdzamy archiwum za pomocą md5. Napisz w wierszu poleceń: md5sum -c stage3 * .md5. Możesz więc sprawdzić, czy archiwum jest uszkodzone i czy wszystko jest w porządku. Jeśli nie otrzymasz odpowiedzi OK, będziesz musiał pobrać ją ponownie. Przejdź do następnego kroku instalacji i konfiguracji Gentoo. Jest to koniecznewyodrębnij pliki z archiwum. Użyj polecenia sudo tar xvjpf stage3 * .bz2 i poczekaj na zakończenie.

Konfiguracja Gentoo

Teraz mamy sekcję głównych aplikacji Gentoo. Na pewno potrzebujemy Portage, specjalnego narzędzia do zarządzania pakietami. Dzięki niemu uzyskamy kontrolę nad zainstalowanymi programami. Aby to zrobić, wróć ponownie do strony pobierania. W sekcji snapshotów szukamy najnowszej daty Portage. Pobierz go i przenieś do katalogu /mnt /gentoo. Najłatwiej jest po prostu wydać komendę: tar xvjf /mnt/gentoo/portage-.tar.bz2 -C /mnt /gentoo /usr.

Co to jest Portage?

O tym narzędziu należy powiedzieć kilka słów. Portage to system, za pomocą którego można zarządzać pakietami w dystrybucji. Został zaprojektowany w celu uproszczenia procedury instalowania programów i kodów źródłowych. Może pomóc ci usunąć pakiety, zaktualizować je, zsynchronizować z rsync. Gdy tylko Portage pobierze pliki, system zbiera aplikację za pomocą pobranych plików i optymalizuje ją. Na tym etapie ustaw flagi kompilacji. Otwórz plik make.conf, który znajduje się w katalogu /gentoo /etc. Używamy prostego edytora tekstu. Dokument make.conf.example opisuje instrukcje tworzenia zmiennych. Sprawdź ją dobrze. Użyj określonych zmiennych i pliku konfiguracyjnego do zainstalowania. Musimy się upewnić, że ustawienia zostały przeniesione z dystrybucji Ubuntu bez zmian. Najważniejszą rzeczą jest konfiguracja dns (sudo cp -L /etc/resolv.conf/mnt/gentoo/etc/resolv.conf) i proc (sudo mount -t proc none /mnt /gentoo /proc). Jeśli wszystko jest w porządku z ustawieniami, przejdź do chroot. Aby to zrobić, potrzebujesz:

Zmieńkatalog główny. W wierszu poleceń piszemy: sudo chroot /mnt /gentoo /bin /bash

Zaktualizuj środowisko i zapoznaj się z terminalem, w którym się znajduje. W wierszu polecenia: /usr /sbin /env-update.

Umieść w pamięci: source /etc /profile.

Od tej chwili jesteś w systemie Gentoo.

Kompilacja jądra

Najważniejszym etapem jest kompilacja jądra, część systemu, która określa, kiedy i do kogo program ma uzyskać dostęp. Bez jądra żaden system operacyjny nie działa. Zainstaluj także pakiety z serwera rsync. Wprowadź polecenie: emerge --sync. Dla jasności załóżmy, że zostanie zainstalowana wersja 2.6 jądra. Na tym etapie należy zadeklarować flagi USE, które dają kompilatorowi poczucie, jakie parametry i cechy mają zastosowanie. Ważne jest, aby określić prawidłowe flagi, w przeciwnym razie wynik może nie być w pełni przewidywany. Każda nowa flaga to słowo. Te opcje są oznaczone znakiem "-" przed słowem. Na przykład, aby zainstalować i skompilować programy i opcje przy pomocy ogg, wystarczy dodać ogg. Jeśli go nie potrzebujemy, napisz -gg. Aby zrozumieć, które flagi USE powinieneś wybrać, zapoznaj się z dokumentacją Gentoo. Po wybraniu flag otwórz plik make.conf w katalogu /etc /i wprowadź je. ​​

Ustawianie strefy czasowej

Kolejnym krokiem jest ustawienie strefy czasowej. Wszystkie znajdują się w katalogu /usr /share /zoneinfo. Idź tutaj, wprowadź polecenie ls i zobacz listę dostępnych. Wymagana strefa czasowa jest kopiowana do /etc /localtime. Używamy następującej komendy: # cp /usr /share /zoneinfo /GMT /etc /localtime. Po ustawieniu strefy czasowej możeszwykonaj rozruch i kompilację jądra. Wprowadź polecenie: # emerge gentoo-sources. Teraz najtrudniejszym krokiem jest skonfigurowanie jądra w taki sposób, aby miało wsparcie pakietów, których potrzebujemy. Jeśli jądro nie jest poprawnie zainstalowane, wymagane funkcje mogą być niedostępne. Uruchom:

cd /usr /src /linux;

tworzy menu konfiguracji.

Wchodzimy więc w ustawienia jądra. Wybieramy wszystkie niezbędne sterowniki do pobrania systemu. Konieczne jest sprawdzenie, czy są osadzone w jądrze, w przeciwnym razie system nie jest trudny do uruchomienia. Nie zapomnij włączyć obsługi systemu plików. Wybierz, jeśli to możliwe, wszystkie niezbędne sterowniki sieciowe: sieć bezprzewodową i lokalną, a także typ i rodzinę procesora. Teraz, aby rozpocząć kompilację, przedstawiamy: make & amp; make modules_install Proces ten zajmie trochę czasu. Następnie wprowadź: make -j2 & amp; make modules_install Obraz jądra jest kopiowany do folderu /boot. Ostatnią rzeczą jest dostrojenie modułów jądra. Aby znaleźć wszystkie dostępne moduły, uruchom polecenie: find /lib /modules /(wersja jądra) /- typ f -iname '* .o' lub -name '* .ko'. Dodaj /etc/modules.autoload.d/kernel-2.6 z listy, która pobierze automatycznie. W tym momencie instalacja Gentoo jest zakończona. Możesz zacząć z systemem operacyjnym.

Wskazówki dotyczące instalowania Gentoo KDE

Podczas instalacji wystąpią problemy. W inny sposób po prostu nie może być. Pamiętaj, aby skontaktować się z forum Gentoo w celu rozwiązania swoich zadań. W każdym razie postępuj zgodnie z tą instrukcją. Często pojawiają się spory dotyczące instalacji Gentoo na UEFI. Ważne jest utworzenie partycji EFI. Powinien byćopcja dla systemu plików FAT. Specyfikacja UEFI stwierdza, że ​​oprogramowanie układowe UEFI działa z FAT1216 i 32, ale zaleca się korzystanie z systemu FAT32. Ponadto w archiwum tar może brakować portage dla grupy i użytkownika. Podczas używania schroot na systemie hosta, musisz utworzyć je ręcznie. W takim przypadku pliki w katalogu /gentoo /etc i hasło zostaną nadpisane (można je bezpośrednio edytować).